Doldwaze Opruiming

Het waren weer dolle dagen. Nee, geen dames die hier gillend rond renden in lapjes die nog het meest doen denken aan Afrikaanse jachttaferelen. Geen laarzen die voor mijn neus weggerukt werden, of degelijke kleding die van mijn lijf werd gescheurd.

Het waren dolle dagen van een andere orde. Voor werd achter en achter werd voor. Boven bleef gelukkig nog wél boven en beneden… Wat zal ik zeggen? De vloer was onherkenbaar. Het lag vol, en gesleept werd er! Gesjouwd! Geduwd en getrokken! Dingen werden in dozen gestopt en zwaar verstofte kasten werden open gehaald.

Het was namelijk tijd voor verandering! Geen verhuizing naar een andere woning, maar het effect is niet minder erg. Het was een intense inpandige verhuizing. Ondanks dat ik enorm blij ben dat ik alles nu anders heb ingedeeld, is de uitkomst ongeveer hetzelfde: overal liggen dozen. Ik ben dingen kwijt die ik nodig had en ik heb spullen waarvan ik bijna was vergeten dat ik ze had.

Zo heb ik een maand lang in verwondering geleefd. Verwondering omdat je plotseling het licht kan zien en inziet dat je je leven anders moet indelen, dus ook je woning. Maar ook verwondering over dat wat je zo vol goede moed bent begonnen helaas moet wijken voor de orde van de dag. Dus leef ik nu half opgeruimd, half in chaos.

Zo heb ik opnieuw teruggevonden: de CD van mijn broer met geripte liedjes van Franse radiostations. Er staan authentieke Franse chansons op. Op de warme dagen dat ik de luxe had om op het balkon mijn Italiaanse kookboek te bestuderen, luisterde ik (en de buren) naar de weemoedige klanken. Ik kreeg heimwee naar een land waar ik nog nooit rondgereisd heb…

Zo herleef ik een oude hobby: origamiblaadjes en een Oudhollands vouwboekje. Zo kan het komen op momenten dat ik mijn sudoku’s zat ben en helemaal gaar ben van de hoeveelheid informatie die ik in mijn hoofd moet zien te krijgen omdat ik nu eenmaal weer een opleiding doe, varkentjes ga vouwen van luxe origami-papier.

Zo kom ik erachter dat de boeken die overal zwierven in het huis genoeg zijn om vier verdiepingen van een expedit-kast te vullen. (Heb ik het over zo een boekenkast van een bepaalde firma met de kleuren blauw en geel met 25 vakken). De bovenste laag zijn tot mijn verbazing allemaal bijbels en boeken over geloof. Verwonderd krab ik op mijn hoofd. Dat worden voorlopig maar even geen bezoekjes aan het CLC.

En dat is nog maar een kleine greep uit mijn veranderde leven vol ontdekkingen in het hok waar ik al vier jaar bivakkeer. Dat had ik allemaal niet voorzien toen ik bedacht dat te herindelen. Dolle dwaze dagen! Met allemaal doldwaze veranderingen! De Bijenkorf is er niks bij… neuh ik hoef voor dwaze ontdekkingen en absurde prooien dit weekend niet de deur uit

En de bonus is wel het dolste wat ik terug vind: daar ligt ie… het boekje! “Lekker single”! Yeah! Dwaas he?