Blogzilla

Heel serieus zet ik mijn computer aan. Er moet namelijk gewérkt worden. Gehuiswerkt nog wel. Geen blogs dus voor me. Er waakt een eng monster over mijn schrijfvirus: Blogzilla. Hij is zwart en lijkt nog het meest op het insect op de CD "Mezzanine". Hij zorgt dat ik geen last krijg van bloggeritis.

De computer is nog van het type vooroorlogs pc. Ik denk dat met de oorlog dan de Libanon-oorlog wordt bedoeld, en niet de tweede wereldoorlog of de golfoorlog, maar met de moeite die hij moet doen wil ik ook dát nog wel geloven. Hij kraakt en doet zijn best om me te overtreffen met "multitasking". Ik als vrouw zou daar blijkbaar góed in moeten zijn, multitasking. Dat lees ik in onderzoeken en hoor ik voornamelijk van mannen. Tja, of ik ben geen vrouw, maar de laatste keer dat ik keek was ik óók geen man, dus dat is wel heel vaag.

In ieder geval, de computer probeert dus te multitasken. Ik zelf weet niet zo goed wat dat is, want ik kan heel goed aan veel dingen denken, het liefst tien ondefinieerbare onderwerpen door elkaar en uiteraard zonder aanwijsbaar begin, meestal is dan ook het einde zoek. De computer doet het allemaal nog in redelijke volgorde want die is tenslotte afhankelijk van opdrachten én heeft geen een of andere vorm van concentratiestoornis.

Dus nu staan er allemaal schermpjes actief. Norton doet een of andere scan, msn staat heftig berichtjes te ontvangen, en I-tunes importeert een of andere CD die vol staat met "loveyou loveyou loveyou loveyou" (tekst die ik niet verwacht bij zo'n donkere plaat met een eng beest erop) en uiteraard heb ik mezelf automatisch op Funky Fish ingelogd. Maar een serieus zwaar programma wil er gewoon níet op!

Ik staar 'blank' naar mijn scherm. Mijn gedachten raken telkens leger. Geen multitasking dus, en ook geen meerlagige gedachtenstructuren. Want mijn central processing unit loopt vast op die éne vraag : hoe oh hoe krijg ik mezelf aan mijn huiswerk als ik zó gewend ben om mijn oude vertrouwde computer te gebruiken voor fun(ky)?

Ik schuif Blogzilla opzij, pak hem voorzichtig bij zijn rug en gooi hem dan snel over het balkon. En haal diep adem. Nu nog een na-oorlogse computer regelen en dan kan ik eindelijk ook multitasken: fun(ky) bloggeritis én superserieus huiswerk doen!