Joepie! 1 uur!

Jaaaaa een echte weblog, want hier komt iets over mijn dagelijkse bezigheden zodat de bezoeker van mijn akte een veel beter beeld van me krijgt!

Geen column-achtige issues. Geen flauwe grapjes. Maar serieuse business! Naja business is het ook niet, hoor... Het is gewoon keihard werken.

Vandaag weer een stukje verder in mijn trainingschema. Want Blauwtje loopt hard. Naja heel hard is het niet, dat zou me duur komen te staan. Maar ik loop duurloop. Dat is namelijk heeeeeeeeeel goed voor mensen met ME/CVS schijnt, en al heb ik al een aantal ME'ers gehoord die er niet aan moeten denken, bij mij heeft het absoluut positief effect. Dus het is doorbijten en door mijn grenzen heen trappelen.

Het effect bleek bijvoorbeeld bij het laatste LBA-onderzoekje. Dat is bloed bekijken onder de microscoop. Mijn rode bloedlichaampjes waren helemaal door dolle en schoten flexibel rond door het plasma. Dat is nog 's anders dan drie jaar geleden toen ik nog maar net begon. Een grote stroperige massa was het toen.

Dus vandaag weer gelopen: ik heb een uur gehaald! Okee, nog niet aan één stuk, maar dat komt wel. In ieder geval wel 40 minuten aanéén. En laat dat nou nét de tijd zijn die ik nodig heb voor 6,4 kilometer, wat overeenkomt met 4 Engelse mijl, en laat dát nou weer nét de afstand zijn die ik 21 september bij de mini-versie van de Dam-tot-Dam hoop af te leggen...

Dusse... ik blij! Joepie! Het gaat de goede kant op, en nu hopen dat ik het vol houd met die ****-ME want dan kan ik volgend jaar hopelijk inschrijven voor de échte Dam-tot-Dam loop