Ware liefde

De afgelopen tijd zijn er een aantal blogs geweest hier die gingen over seks buiten het huwelijk. Er werd behoorlijk op gereageerd en lokt altijd weer discussies uit. Een relatie bestaat echter uit meer dan seks en lichamelijke aantrekkingskracht.

Daar werd ik vandaag weer bij bepaald toen ik op het werk met iemand in gesprek was. Ik had al gehoord dat hij bij zijn vrouw weg was, en ik wilde graag weten hoe het met hem ging.

Hij vertelde dat hij iemand anders had ontmoet en dat het daar zo ontzettend mee klikt dat hij, na een tijd van vechten, geen toekomst meer ziet voor zijn huidige relatie. Ik heb hetzelfde meegemaakt met mijn ex, al was het juist mijn vrouw die een ander had ontmoet waar het super mee klikte. Voor mij dus een heel rare situatie, want ik heb natuurlijk de neiging om de situatie vanuit het standpunt van zijn vrouw te bekijken! Toch was ik benieuwd en heb naar hem geluisterd over zijn drijfveren, gedachten en gevoelens. Het was ook heel herkenbaar om te horen hoe moeilijk het is als 2 mensen uit elkaar gaan, om toch nog contact te hebben: verwijten over en weer, pijn, toch de drang naar contact, het afgewezen voelen, het schuldgevoel.

Door zijn verhaal zit ik vandaag na te denken over ware liefde, wat is dat eigenlijk?

versie 1:
van mijn collega en van mijn ex hoorde ik (over zijn/haar nieuwe liefde) :"Ik kan zo goed met hem/haar praten, ik voel me echt verliefd, nu weet ik pas wat echte liefde is!, we passen veel beter bij elkaar, we doen leuke dingen, we willen wel in een stal slapen, als we maar bij elkaar zijn....

Dit klinkt allemaal heel erg mooi, en ik kan me voorstellen als je zo denkt, dat je er aan gaat denken je huidige relatie maar te beindigen....

De tweede versie van ware liefde is:"onvoorwaardelijk, elkaar steunen door dik en dun, als er niet meer gepraat wordt, tijd voor elkaar nemen en te gaan praten, je verdiepen in wat die ander wil, aangeven wat je zelf wilt, altijd bij elkaar blijven, trouw zijn, ondanks alles.

Vandaag heb ik heel erg getwijfeld tussen deze 2, maar nu ik het op 'papier' heb staan weet ik voor welke ik kies.

Ik denk nu dat er altijd iemand op deze wereld zal rondlopen waarmee het beter zal klikken dan met je huidige partner. De kans is altijd aanwezig (als je getrouwd bent of samenwoont), dat je deze persoon tegen het lijf loopt. Als je dan gelooft in versie 1 van ware liefde, dan ga je iets beginnen met deze nieuwe persoon en laat je je huidige partner vallen. Bij deze versie kun je iemand ook nooit eeuwige trouw beloven. Er zit altijd een maar bij 'Tot de dood ons scheidt, of als ik iemand ontmoet met wie het beter is'.....

Geloof je echter in versie 2 van ware liefde, dan zul je ervoor zorgen dat de 'nieuwe persoon' niet tussen jou en je partner (wat een rotwoord) in komt te staan.

Ik kan mijn ex heel goed snappen, en ook mijn collega. Het kan ook heel lastig zijn als je huidige relatie niet goed is. Daar komt nog bij dat je van alle kanten wordt verteld dat je voor jezelf moet gaan, je moet ontwikkelen, dat je je hart moet volgen etc....(bekijk een willekeurige soap). Daarbij komt nog het euforische gevoel als je verliefd bent!

Aan de andere kant is daar de pijn van het verlaten worden. Daar hoor je niemand over. Ik ken de pijn, en die is niet te harden. In 'Goede tijden slechte tijden' is een acteur een week lang uit zijn doen, gaat op stap, drinkt teveel en doet andere gekke dingen. De volgende week pakt dezelfde acteur zijn leven weer op en gaat weer 'op jacht'. Het is een leugen, mensen worden hierdoor voor het leven getekend.

Het is mij duidelijk, ik ga voor versie 2, en jij?