Zonde en genade

Zonde en genade,

Vandaag had ik in de auto naar en van mijn werk twee gedachtenspinsels. Ik dacht na over God en hoe Hij naar ons kijkt. En over wat genade inhoudt, en hoe je behouden wordt door Hem.

De 1e gedachte is n.a.v. de moeilijke tijden die achter mij liggen. Jarenlang was het leven zwaar en heb ik anti-depressiva moeten slikken. In die tijd had ik gewoon werk als uitzendkracht. Door mijn klachten was ik nog wel eens genoodzaakt mij ziek te melden. Bij de meeste werkgevers was het na een paar keer exit. Tot ik bij mijn huidige werkgever kwam. In het begin ging het harstikke goed, maar ik kreeg een grote dip. Ik moest me een aantal keren ziekmelden en kwam vaak wat later op mijn werk. Elke andere manager had me eruit gegooid, maar mijn manager ging met mij praten. Ook al ging het lang niet altijd goed, ze bleef in mij geloven. Soms gaf ze me ruimte, soms een schop onder de kont. Inmiddels ben ik van de medicatie af en is het verzuim gedaald tot 0. Ik denk dat God ook zo is:

Ik had het verdiend om weg te moeten van mijn werk, maar ik mocht blijven. En ik kreeg tijd om aan mijn leven te werken. Inmiddels is het nu beter, en zoals vandaag, als mijn manager komt om te vragen of ik wat langer wil blijven, dan doe ik dat met heel veel plezier, niet omdat het moet, meer uit een soort van respect, dankbaarheid.

De 2e gedachte had ik op de weg naar huis. Ik reed 90 waar ik 80 mag en iemand haalde me in met een snelheid van pakweg 120 km/u. Mijn eerste gedachte was:”ik hoop dat ze je flitsen” (erg he, haha). Maar als een agent had staan flitsen hadden we allebei een boete gekregen. Zo ziet God ons ook dacht ik: We rijden allemaal te hard (zonde) en zouden allebei van God een boete verdienen, (of het nou 10km of 60 km te hard ging) en hebben allebei in die situatie iemand nodig die de boete voor ons betaald...

Zomaar wat gedachten.....