Kort haar bij vrouwen is weer in

Emancipatie is leuk, maar het kent zo zijn grenzen. Vrouwen verwachten tegenwoordig dat je met een stofdoek kunt zwaaien en niet alleen met een zwaard, mocht er toevallig een Bokito op de loer liggen.

Je raadt het al: vandaag was het stof-en-allerlei- andere-doekjesdag. De kamer, slaapkamer, tuin, schuur, douche, toilet, alles moest blingblingen.

Ik heb geen hekel aan schoonmaken (zolang het 1 keer per maand is en niemand zich ermee bemoeit.) Wat ik wel vervelend vind, zijn de haren van mijn vriendin. Ik kom die krengen overal tegen. En niet dat ze gezellig aan allerlei doekjes blijven kleven, nee hoor, vergeet het maar.

Haren strengelen zich aan je handen en de tegels waar je ze net vandaan hebt gehaald. Voor je het weet, ben je in gevecht met een kluwe haren. Het zweet breekt je uit en je moet opeens denken aan het hoofd van Gerard Joling.

Na tien ronden worstelen, won ik. De boel is nu eindelijk aan kant. Volgende missie: mijn vriendin kortwieken. Met een zwaard, want daar zijn mannen goed in.