In de komkommertijd wordt de Nederlandse tv rustiger. Niet slechter: op bepaalde programma's na worden juist de hoogtepunten herhaald, waardoor er in drie maanden het beste van de overige negen maanden wordt getoond. Daarnaast zijn er altijd een paar goede detectives en speelfilms, waardoor ik vrijwel altijd kan genieten van een leuke zomeravond tv kijken. Je moet wat als je balkon van het Franse type is.
De publieke omroep heeft dit jaar -evenals in het voorgaande jaar- de geweldige beslissing genomen om Hilversum van een vertragingsknop te voorzien: een drie uur lang interviewprogramma waarin een persoon centraal staat. In tegenstelling tot de meeste programma's die hooguit een half uur duren, is het mogelijk om een goed portret te maken van een persoon. Niet alleen komt de smaak van die persoon naar voren, maar ook de karaktereigenschappen van die persoon komen aan bod.
Het leuke van dit programma is dat dit allemaal bereikt wordt door een blik te geven in het hoofd van de schrijver. De schrijver zelf wordt niet als onderwerp genomen, maar de belevingswereld van de schrijver. Daardoor krijg je geen feitelijk portret van de gast, maar een boeiend geschiedenisverhaal over de wereld, en hoe de gast dat beleefd heeft. Daaruit kun je ook een persoonlijke visie distilleren, een visie op de samenleving. Ondanks dat ik die visie niet altijd deel, vind ik het wel heel fijn om kennis te nemen van zo'n visie.
Neem nu Prem Radhakishun, de gast van gisteravond. Ondanks dat ik het lang niet altijd met hem eens ben, vind ik de persoon Prem schitterend. Hij lijkt soms op een schreeuwlelijk, maar hij is verrassend eerlijk en kent zichzelf bijzonder goed. Juist doordat hij zichzelf kent, is hij in staat om anderen te beoordelen. Verrassend scherp, eerlijk, maar ook streng. Hij beoordeelt, maar veroordeelt niet. Speelt niet op de man, heeft respect voor andermans mening en durft voor zijn eigen mening uit te komen. Die mening is niet altijd 'normaal', soms zelfs verrassend anders. Daarom juist verfrissend, iets wat altijd welkom is in de zomer.
Ik heb bewondering voor dit soort mensen. Mensen die ergens voor staan, mensen die durven uit te komen voor hun mening. Mensen die de tijd nemen om te kijken achter het 'grote' nieuws, naar het kleine nieuws dat het grote nieuws bepaalt. Ik ben blij dat er nog ruimte is voor televisie die deze mensen weergeeft. En daarom sluit ik mij aan bij Prem: waarom is er niet elke avond een uur lang een diepte-interview op tv, zo rond 21:00? In tegenstelling tot vele andere televisieprogramma's is dit programma namelijk wel van hoge klasse. Zomerklasse.
De publieke omroep heeft dit jaar -evenals in het voorgaande jaar- de geweldige beslissing genomen om Hilversum van een vertragingsknop te voorzien: een drie uur lang interviewprogramma waarin een persoon centraal staat. In tegenstelling tot de meeste programma's die hooguit een half uur duren, is het mogelijk om een goed portret te maken van een persoon. Niet alleen komt de smaak van die persoon naar voren, maar ook de karaktereigenschappen van die persoon komen aan bod.
Het leuke van dit programma is dat dit allemaal bereikt wordt door een blik te geven in het hoofd van de schrijver. De schrijver zelf wordt niet als onderwerp genomen, maar de belevingswereld van de schrijver. Daardoor krijg je geen feitelijk portret van de gast, maar een boeiend geschiedenisverhaal over de wereld, en hoe de gast dat beleefd heeft. Daaruit kun je ook een persoonlijke visie distilleren, een visie op de samenleving. Ondanks dat ik die visie niet altijd deel, vind ik het wel heel fijn om kennis te nemen van zo'n visie.
Neem nu Prem Radhakishun, de gast van gisteravond. Ondanks dat ik het lang niet altijd met hem eens ben, vind ik de persoon Prem schitterend. Hij lijkt soms op een schreeuwlelijk, maar hij is verrassend eerlijk en kent zichzelf bijzonder goed. Juist doordat hij zichzelf kent, is hij in staat om anderen te beoordelen. Verrassend scherp, eerlijk, maar ook streng. Hij beoordeelt, maar veroordeelt niet. Speelt niet op de man, heeft respect voor andermans mening en durft voor zijn eigen mening uit te komen. Die mening is niet altijd 'normaal', soms zelfs verrassend anders. Daarom juist verfrissend, iets wat altijd welkom is in de zomer.
Ik heb bewondering voor dit soort mensen. Mensen die ergens voor staan, mensen die durven uit te komen voor hun mening. Mensen die de tijd nemen om te kijken achter het 'grote' nieuws, naar het kleine nieuws dat het grote nieuws bepaalt. Ik ben blij dat er nog ruimte is voor televisie die deze mensen weergeeft. En daarom sluit ik mij aan bij Prem: waarom is er niet elke avond een uur lang een diepte-interview op tv, zo rond 21:00? In tegenstelling tot vele andere televisieprogramma's is dit programma namelijk wel van hoge klasse. Zomerklasse.
Log in om te reageren.
