Vaderdag is er om vaders in het zonnetje te zetten. Maar wat als je geen ‘pap’ (meer) kunt zeggen? Omdat je niet weet wie je pa is, bijvoorbeeld. Of omdat hij overleden is. Of … vul maar in. En wat als je zelf een vader bent die zijn kinderen niet meer ziet?
Vandaag wil ik stilstaan bij alle vaders en kinderen die geen gezonde band met elkaar kunnen of konden ontwikkelen – door wat voor omstandigheden dan ook. Aan moeders, die hun wederhelft missen bij de opvoeding. Aan mannen die ongewenst kinderloos zijn.
Ik denk aan…
vaders die hun kind(eren) niet meer zien
vaders die hun kind(eren) nooit hebben gekend
vaders die een kind aan het verliezen zijn
vaders die een kind hebben verloren
vaders die een slecht rolmodel hebben gehad
vaders die onoverwinnelijke beperkingen hebben
en aan…
kinderen die vaderloos zijn opgegroeid
kinderen die niet weten wie hun vader is
kinderen die hun vader aan het verliezen zijn
kinderen die hun vader hebben verloren
kinderen van hardvochtige of afstandelijke vaders
kinderen van vaders met ernstige psychische problemen
Ik ken het verdriet van het gemis. Ik begrijp de onmacht en frustratie die je voelt als je je vader of kind(eren) niet (meer) kunt bereiken. Ik snap de pijn en de teleurstelling, de beschadiging en de (soms helaas valse) hoop.
En als je geen of een slechte relatie met je vader hebt, kan ik me voorstellen dat je worstelt met het concept van God als liefdevolle Vader. Wees gerust: ik ga deze column niet afsluiten met zalvende woorden of een geestelijke les.
Ik ga je alleen vertellen dat ik oog voor je heb en met je meeleef. En ik spreek de hoop uit dat je troost zult vinden, en herstel.
Vandaag wil ik stilstaan bij alle vaders en kinderen die geen gezonde band met elkaar kunnen of konden ontwikkelen – door wat voor omstandigheden dan ook. Aan moeders, die hun wederhelft missen bij de opvoeding. Aan mannen die ongewenst kinderloos zijn.
Ik denk aan…
vaders die hun kind(eren) niet meer zien
vaders die hun kind(eren) nooit hebben gekend
vaders die een kind aan het verliezen zijn
vaders die een kind hebben verloren
vaders die een slecht rolmodel hebben gehad
vaders die onoverwinnelijke beperkingen hebben
en aan…
kinderen die vaderloos zijn opgegroeid
kinderen die niet weten wie hun vader is
kinderen die hun vader aan het verliezen zijn
kinderen die hun vader hebben verloren
kinderen van hardvochtige of afstandelijke vaders
kinderen van vaders met ernstige psychische problemen
Ik ken het verdriet van het gemis. Ik begrijp de onmacht en frustratie die je voelt als je je vader of kind(eren) niet (meer) kunt bereiken. Ik snap de pijn en de teleurstelling, de beschadiging en de (soms helaas valse) hoop.
En als je geen of een slechte relatie met je vader hebt, kan ik me voorstellen dat je worstelt met het concept van God als liefdevolle Vader. Wees gerust: ik ga deze column niet afsluiten met zalvende woorden of een geestelijke les.
Ik ga je alleen vertellen dat ik oog voor je heb en met je meeleef. En ik spreek de hoop uit dat je troost zult vinden, en herstel.
Log in om te reageren.
