Zondagmiddag blijft een ideale mogelijkheid om een beetje weg te dromen. Met de meest recente donderpreek nog nagalmend in het hoofd is het dan zaak om jezelf een beetje bezig te houden totdat het onvermijdelijke moment gekomen is om te besluiten wat voor eten je zult gaan bestellen voor het zondagse schransen. Deze week besloot ik een eind te gaan fietsen.
Op één van de fietsbruggen die ik passeerde was een klein ventje bezig om de eenden brood te voeren, terwijl zijn moeder druk bezig was om hiervan de Facebookwereld op de hoogte te stellen (vind ik niet leuk). Het brood schransen der eenden was opgemerkt door een gezinnetje zwanen dat verderop in de gracht lag te dobberen. Met groot geraas kwamen ze op de brug af gevlogen. Eén van de jonge beesten had het briljante idee om niet onderlangs maar bovenlangs de brug te willen passeren. Met een cynische grijns had ik direct door wat er binnen nu en twee seconden zou gaan gebeuren. Het kereltje zou al brood strooiend geraakt worden door de puberale zwaan en misschien wel over het brugdek in de gracht storten, terwijl zijn, vertederd door haar smartphone loerende, moeder dit pijnlijke festijn op film zou vastleggen. (vind ik leuk)
De realiteit kon helaas weer niet tippen aan mijn uitgebreide ‘dat-vinden-jongens-leuk’ fantasie. Het nu al met overgewicht zeulende grijswitte beest maakte plotseling nog een scherpe bocht naar links en raakte mij daardoor op mijn schouder met zijn vleugel. Gelukkig bleef ik aan de goede kant van het brugdek. Het lompe gevogelte kwakte en kwaakte na onze aanvaring tegen de hardhouten brugleuning aan en bleef een beetje versuft op de brug liggen om uiteindelijk weer op te krabbelen en schaamtevol naar de waterkant te waggelen, waar zijn familie hem luid lachend begroette.
De vrouw kwam moederlijk bezorgd naar me toe terwijl ik het zwanendons van me af aan het slaan was. Of het OK was als ze het filmpje zou delen.
Op één van de fietsbruggen die ik passeerde was een klein ventje bezig om de eenden brood te voeren, terwijl zijn moeder druk bezig was om hiervan de Facebookwereld op de hoogte te stellen (vind ik niet leuk). Het brood schransen der eenden was opgemerkt door een gezinnetje zwanen dat verderop in de gracht lag te dobberen. Met groot geraas kwamen ze op de brug af gevlogen. Eén van de jonge beesten had het briljante idee om niet onderlangs maar bovenlangs de brug te willen passeren. Met een cynische grijns had ik direct door wat er binnen nu en twee seconden zou gaan gebeuren. Het kereltje zou al brood strooiend geraakt worden door de puberale zwaan en misschien wel over het brugdek in de gracht storten, terwijl zijn, vertederd door haar smartphone loerende, moeder dit pijnlijke festijn op film zou vastleggen. (vind ik leuk)
De realiteit kon helaas weer niet tippen aan mijn uitgebreide ‘dat-vinden-jongens-leuk’ fantasie. Het nu al met overgewicht zeulende grijswitte beest maakte plotseling nog een scherpe bocht naar links en raakte mij daardoor op mijn schouder met zijn vleugel. Gelukkig bleef ik aan de goede kant van het brugdek. Het lompe gevogelte kwakte en kwaakte na onze aanvaring tegen de hardhouten brugleuning aan en bleef een beetje versuft op de brug liggen om uiteindelijk weer op te krabbelen en schaamtevol naar de waterkant te waggelen, waar zijn familie hem luid lachend begroette.
De vrouw kwam moederlijk bezorgd naar me toe terwijl ik het zwanendons van me af aan het slaan was. Of het OK was als ze het filmpje zou delen.
Log in om te reageren.
