Op mijn aanrecht ligt een plastic zakje. In dat plastic zakje zit een klein metalen pijpje. Niet zomaar een pijpje, maar eentje waar kort geleden nog heroïne mee is gerookt. Naast het pijpje bevat het plastic zakje nog enkele andere attributen die behulpzaam kunnen zijn wanneer je bepaalde soorten drugs gebruikt.
Iemand heeft afstand van deze spullen gedaan. In een poging om tot verandering te komen. Geen makkelijke stap. De spullen zijn bij mij terecht gekomen als materiaal om te gebruiken in trainingen over verslaving.
Als ik het plastic zakje opendoe waarin ik de spullen heb gekregen, ruik ik direct die aparte geur. De geur die hangt op plekken waar harddrugs wordt gebruikt of die je soms kunt ruiken in het haar of de kleding van mensen die verslaafd zijn. Ik herken de geur van jaren terug. Eind jaren negentig werkte ik in een dagopvang voor gebruikers. Daar was deze geur vertrouwd.
De geur maakt meer in me los dan herinneringen aan de plaats waar ik toen werkte. De geur vertelt een verhaal. Het zegt dat het pijpje en de andere attributen die ik onverwachts heb gekregen een stuk zijn uit het leven van iemand anders. Het voelt alsof ik inbreek in dat leven. Ik ben de vreemde indringer die aanwezig is op de plek waar iemand alleen wilde zijn en worstelde met het leven.
De geur verdrijft mijn voornemen de spullen schoon te maken. Misschien is het te vroeg voor hergebruik in een andere setting. Misschien is het beter nog wat langer stil te staan bij de ander. Ik kan mijn handen vouwen en een stil gebed uitspreken. In de hoop dat de lege handen die dit pijpje hebben vastgehouden, worden gevuld met een troost die niet in rook opgaat, die niet in de tijd verdwijnt.
Een pijpje en de geur van drugs zetten me stil bij het lijden van een onbekende. Het is ongemakkelijk. Een heet sopje met een fris geurend schoonmaakmiddel, even borstelen en afspoelen. Het zou helpen.
Soms verbinden kleine dingen of momenten ons met het leed van een ander. Vreemde geuren raken aan gedachten, herinneringen of plaatsen waar we niet graag bij stilstaan.
Je voelt de neiging tot het maken van een fris sopje, om het ongemakkelijke af te spoelen. Je kunt kiezen de onaangename geur op je in te laten werken, het lijden van een vreemde te omarmen en je handen te vouwen. Op hoop van zegen.
Iemand heeft afstand van deze spullen gedaan. In een poging om tot verandering te komen. Geen makkelijke stap. De spullen zijn bij mij terecht gekomen als materiaal om te gebruiken in trainingen over verslaving.
Als ik het plastic zakje opendoe waarin ik de spullen heb gekregen, ruik ik direct die aparte geur. De geur die hangt op plekken waar harddrugs wordt gebruikt of die je soms kunt ruiken in het haar of de kleding van mensen die verslaafd zijn. Ik herken de geur van jaren terug. Eind jaren negentig werkte ik in een dagopvang voor gebruikers. Daar was deze geur vertrouwd.
De geur maakt meer in me los dan herinneringen aan de plaats waar ik toen werkte. De geur vertelt een verhaal. Het zegt dat het pijpje en de andere attributen die ik onverwachts heb gekregen een stuk zijn uit het leven van iemand anders. Het voelt alsof ik inbreek in dat leven. Ik ben de vreemde indringer die aanwezig is op de plek waar iemand alleen wilde zijn en worstelde met het leven.
De geur verdrijft mijn voornemen de spullen schoon te maken. Misschien is het te vroeg voor hergebruik in een andere setting. Misschien is het beter nog wat langer stil te staan bij de ander. Ik kan mijn handen vouwen en een stil gebed uitspreken. In de hoop dat de lege handen die dit pijpje hebben vastgehouden, worden gevuld met een troost die niet in rook opgaat, die niet in de tijd verdwijnt.
Een pijpje en de geur van drugs zetten me stil bij het lijden van een onbekende. Het is ongemakkelijk. Een heet sopje met een fris geurend schoonmaakmiddel, even borstelen en afspoelen. Het zou helpen.
Soms verbinden kleine dingen of momenten ons met het leed van een ander. Vreemde geuren raken aan gedachten, herinneringen of plaatsen waar we niet graag bij stilstaan.
Je voelt de neiging tot het maken van een fris sopje, om het ongemakkelijke af te spoelen. Je kunt kiezen de onaangename geur op je in te laten werken, het lijden van een vreemde te omarmen en je handen te vouwen. Op hoop van zegen.
Log in om te reageren.
