Vandaag zoeken we het dichter bij huis – sterker nog, we vissen in eigen vijver. Funky Fish heeft heel wat mensen die teksten schrijven voor op de site en in de nieuwsbrief. Maar ook goede teksten hebben eindredactie nodig, want alleen zo blijft het niveau daarvan hoog. Geen onbelangrijke taak dus! Tijd om Marie-Monique, eindredacteur bij Funky Fish, het vuur aan de schenen te leggen.
Marie-Monique, wij kennen je inmiddels als één van de redactieleden van Funky Fish, en we zijn nu natuurlijk allemaal benieuwd naar: wat doe je hier nou eigenlijk precies?
Op dit moment heb ik mijn vaste handjevol columnista's wier werk ik nakijk. Ik controleer hun verhalen op spelling, structuur en interpunctie en als het nodig is, schaaf ik een beetje aan de inhoud. In de toekomst zal ik meer betrokken zijn bij Funky Fish en ga ik meer nadenken over bijvoorbeeld nieuwe rubrieken en gastcolumnisten.
Wat vind je het leukste aan je werk? Of, als je daar liever iets over wilt zeggen: wat vind je er het verschrikkelijkst aan?
Het leukste is toch het onderwerp; mensen! Ik vind het geweldig om te lezen hoe anderen hun leven, geloof en liefdes ervaren en raak ook niet gauw op andere mensen uitgekeken.
Wat fascineert je aan de Nederlandse taal?
Ik moet vaak lachen om uitdrukkingen! Deze week kreeg ik ineens, -terwijl ik aan mijn scriptie werkte-, 'God zegene de greep...' in m'n hoofd en dan zit ik te lachen voor de computer. Ook een leuke vind ik 'stront aan de knikker...'. Ik stel me dan meteen voor dat iemand dat zegt als alles in het honderd loopt en dan zo'n sip gezicht erbij, wat ’n geniale uitdrukking! Daarnaast bewonder ik mensen die de gecompliceerde realiteit waar we dagelijks in leven, bijna-precies kunnen vatten in taal. Dat je tijdens het lezen denkt "Verdraaid! Zo is 't! Daar heeft-ie gelijk in!". Prachtig!
Wat wil je worden als je later groot bent?
Dat is nu een beetje een heikel punt. Ik ben over 1,5 maand afgestudeerd en druk op zoek naar een min of meer vaste baan. Redactie en communicatie is zeer geschikt, maar heb ook als tekstschrijver gewerkt. Maar, als ik eerlijk ben, ik ben altijd een beetje jaloers op mensen die als verpleegkundige werken. Ik heb jaren een bijbaantje in de thuiszorg gehad en het leek me fantastisch om katheters aan te leggen, wonden te verzorgen en bloed te prikken. Niet dat ik een romantisch beeld van het werk heb, hoor, maar het lijkt me een van de meest nuttige beroepen ter wereld. Misschien ga ik ooit nog eens HBO-V doen...
Marie-Monique, wij kennen je inmiddels als één van de redactieleden van Funky Fish, en we zijn nu natuurlijk allemaal benieuwd naar: wat doe je hier nou eigenlijk precies?
Op dit moment heb ik mijn vaste handjevol columnista's wier werk ik nakijk. Ik controleer hun verhalen op spelling, structuur en interpunctie en als het nodig is, schaaf ik een beetje aan de inhoud. In de toekomst zal ik meer betrokken zijn bij Funky Fish en ga ik meer nadenken over bijvoorbeeld nieuwe rubrieken en gastcolumnisten.
Wat vind je het leukste aan je werk? Of, als je daar liever iets over wilt zeggen: wat vind je er het verschrikkelijkst aan?
Het leukste is toch het onderwerp; mensen! Ik vind het geweldig om te lezen hoe anderen hun leven, geloof en liefdes ervaren en raak ook niet gauw op andere mensen uitgekeken.
Wat fascineert je aan de Nederlandse taal?
Ik moet vaak lachen om uitdrukkingen! Deze week kreeg ik ineens, -terwijl ik aan mijn scriptie werkte-, 'God zegene de greep...' in m'n hoofd en dan zit ik te lachen voor de computer. Ook een leuke vind ik 'stront aan de knikker...'. Ik stel me dan meteen voor dat iemand dat zegt als alles in het honderd loopt en dan zo'n sip gezicht erbij, wat ’n geniale uitdrukking! Daarnaast bewonder ik mensen die de gecompliceerde realiteit waar we dagelijks in leven, bijna-precies kunnen vatten in taal. Dat je tijdens het lezen denkt "Verdraaid! Zo is 't! Daar heeft-ie gelijk in!". Prachtig!
Wat wil je worden als je later groot bent?
Dat is nu een beetje een heikel punt. Ik ben over 1,5 maand afgestudeerd en druk op zoek naar een min of meer vaste baan. Redactie en communicatie is zeer geschikt, maar heb ook als tekstschrijver gewerkt. Maar, als ik eerlijk ben, ik ben altijd een beetje jaloers op mensen die als verpleegkundige werken. Ik heb jaren een bijbaantje in de thuiszorg gehad en het leek me fantastisch om katheters aan te leggen, wonden te verzorgen en bloed te prikken. Niet dat ik een romantisch beeld van het werk heb, hoor, maar het lijkt me een van de meest nuttige beroepen ter wereld. Misschien ga ik ooit nog eens HBO-V doen...
Log in om te reageren.
Gewoon lekker puur!
