Succesverhaal - Naomi en Sander

"Is het misschien een idee als jullie eens met z'n tweetjes afspreken? "
Sander en Naomi zwemmen al een tijdje rond in het aquarium. Het is al snel duidelijk dat ze elkaar leuk vinden, maar van privé-contact komt het
steeds niet. In een groepje rondspartelen in de chat vinden ze wel net zo
gezellig. Totdat iemand anders hen dat ene beslissende zetje geeft.

Van het een kwam het ander

Naomi: Via de flessenpost hebben we MSN-adressen uitgewisseld. En vervolgens hadden we bijna dagelijks contact. Ik keek echt uit naar die momenten! Je kunt wel zeggen dat de vonk was overgeslagen. Toen besloten we elkaar in het echt te gaan ontmoeten, maar eigenlijk durfden we niet. Het heeft nog tot maart 2004 geduurd voordat we onze eerste date hadden, terwijl we elkaar online al in december voor het eerst waren tegengekomen.

De eerste ontmoeting

De eerste ontmoeting was wat onwennig. Het was de bedoeling dat we lekker zouden gaan uitwaaien en bijkletsen aan het strand in Scheveningen. Maar waar we via MSN elkaar alles vertelden, vielen we nu regelmatig even stil. We wisten natuurlijk al veel van elkaar en toch was het allemaal nieuw en spannend!

En verder

Naomi: De vlinders bleven. En toen we twee weken later weer afspraken voelde het al veel meer vertrouwd. Daarna zagen we elkaar bijna elk weekend. We wilden elkaar wel vaker zien, maar vanwege de afstand was dat niet te doen. Na een week of zes vroeg ik Sander of we nu echt iets hadden. Hij antwoordde dat hij dat wel wilde. Vanaf dat moment hadden we verkering.

Een veilige plek

Sander: We gingen vaak wandelen aan het strand of in het bos. Toen we een keer bij mij in de buurt in het bos wilden gaan wandelen, vroeg Naomi waar ze dan haar auto het beste kon parkeren. Ik wist wel een plek waar de auto veilig kon staan. Maar toen we terugkwamen bleek dat de autoruit was ingeslagen. Naomi dacht eerst nog dat ik een grapje maakte, maar er was echt ingebroken. Haar autoradio en cd's waren weg. Na net drie maanden verkering zaten we die dag dus samen op het politiebureau. Achteraf konden we er om lachen. Vooral omdat ik er echt van overtuigd was dat het zo'n veilige parkeerplaats was.

Het ja-woord

Naomi: Sander heeft me op een steiger bij ondergaande zon ten huwelijk gevraagd. Dat was een verrassing voor mij. Ik dacht wel dat het eraan zat te komen, maar had het op dat moment niet verwacht. We zijn in mei 2005 verloofd en in augustus 2006 getrouwd. Onze trouwdag was een mooi feest. Onze familie en al onze vrienden, waaronder twee bevriende funky visjes, waren erbij.

Na de bruiloft

Naomi: Na de bruiloft wilden we graag in de stad gaan wonen waar ik vandaan kom. Maar we hadden er nog geen huis. We hoopten die voor onze bruiloft nog te vinden. Onmogelijk zei iedereen om ons heen. Hoe dichterbij de grote dag kwam hoe spannender het dus werd. Maar we waren ervan overtuigd dat het zou lukken en legden het in Gods hand. Twee weken voor de bruiloft kregen we de sleutel van ons eerste huis! Het was voor ons een bevestiging dat de stap die we gingen zetten absoluut een goede was! Nu wonen we er met z'n drietjes. Op 17 juli 2009 is onze mooie dochter Jaël geboren.

Heb jij ook een succesverhaal? Laat het ons weten!