Blog
Lessen in details
Door datingsite- en communitylid
Adriano
14-02-2023 16:26 | bekeken:
224 | funked:
2 | reacties:
2
Het lijkt iets heel kleins maar ik moet er toch over schrijven, mijn weg naar binnen. Vandaag maakte ik een afspraak. Morgenmiddag moet ik net voordat ik klaar met werken ben ergens in de stad zijn. Ik bedacht me dat ik de pauze zou doorwerken, en op die manier een half uur eerder weg zou kunnen. Toen ik daarover nadacht, bekroop me een gevoel dat ik vaker heb; me bezwaard voelen als ik vrij neem.
Even los hoe dat op mijn werkplek werkt, ontdekte ik iets anders dat ik kan scharen onder ‘het kraken van het ego’. De gedachte van bezwaard voelen, maakte plaats voor een nieuwe gedachte: ‘Wie doet me wat’. En als ik die gedachte zo neerzet, voel ik als het ware wat het met me doet, het geeft kracht.
Kracht om me niet langer slachtoffer te voelen in dat soort situaties, maar voor mezelf te gaan staan en uitspreken dat ik ertoe doe. Dat mijn behoeften ertoe doen. Ik opensta voor de ander, maar dat niet hoeft te betekenen dat ik me altijd wegcijfer. Dat was toch wel een oude manier van mij presenteren.
Het ego zorgt er bij mij voor dat ik me verdedig. Dat ik probeer iemand te zijn, maar sinds ik in het gebed van overgave mijn leven overgeef aan Christus, valt het mij op dat ik steeds vaker niets op te houden heb, geen ego, geen verdediging, geen maniertjes om iemand te zijn. Ik ben in Christus. Dat is wat ik ben.
Het helpt me in een antwoord op de vraag: ‘Hebben verwachtingen van je ouders en familie je geholpen of gehinderd je ware indentiteit te vinden?’ Het antwoord is dat hun verwachtingen naar mij leeg waren, ze hadden die simpelweg niet. Ze lieten me in alles vrij. Dat zorgde voor een lange zoektocht, waarin ik vaak struikelde maar ook steeds weer opstond. Om nu steeds dichter te naderen bij wie ik ben, Gods geliefde kind. En in dat geliefd zijn mij verzekerd weten van Gods trouw en nabijheid, die mij helpen steeds opnieuw de juiste koers te zetten. Wetende dat identiteit voor mij nu op een punt komt dat ik ernaar verlang niets meer te hoeven zijn, alleen een discipel van Jezus. Vanuit die overgave aan hem wil ik leven, wil ik zijn. Dat is pas een geïnspireerd leven.