De kant belicht van een ongevaccineerde

Dit blog heeft niet als doel een discussie uit te lokken, maar ik wou mijn kant eens laten zien en hoe mooi zou het zijn als er begrip voor elkaar komt in deze moeilijke tijd
Een wappie ben ik niet: het is goed om te selecteren welk nieuws je wel of niet tot je laat komen
Maar de mate van druk is erg
En de qrcode om mensen uit te sluiten, vind ik ook heel erg, waarom gaan vele mensen daar massaal in mee?:

zo nu en dan op mijn wat zwakkere/moeilijke momenten denk ik ach doe de prik maar, flauw ben ik dan van alle maatschappelijke druk en uitsluiting. Echter het is zo wat ik niet wil, dat goedje in mijn lijf, niet wetende wat de lange en wie weet korte termijn effecten zullen zijn.De vaccins zijn mij te snel ontwikkelt. Ik denk zo te spelen met mijn leven, en gevaccineerde mensen redeneren wellicht andersom. Dat het krijgen van corona spelen met je leven is.Of je bent uit noodzaak gezwicht, omdat je maatschappelijke activiteiten niet missen kan. Welmoed zal ook meespelen, anderen niet willen besmetten. Maar dit blijkt een illusie. Ik heb begrip ervoor dat mensen zich hebben laten vaccineren, maar wens toch zelf ook het begrip danwel iig het recht op te doen met mijn lijf wat ik goed acht.Ik lijd onder de eenzijdige benadering en hoop niet een geisoleerd bestaan te moeten gaan lijden,omdat ik straks nergens meer komen mag (dierentuin, winkel ed)Waar houd ik me aan vast: ik weet dat de Here Jezus meekijkt vanuit de hemel. In Hem vind ik troost.Hij heeft in mijn leven het laatste woord.