Schrijver in des Konings dienst

Hij ontleende zijn gevoel van eigenwaarde als schrijver in des Konings dienst.
De Koning had een menigte van privé secretarissen in dienst, waarvan hij er één was,
niet meer en niet minder dan al die andere schrijvers.

De Koning had hem ook het gebruik van zijn zegelring toevertrouwd wanneer hij
in naam van de Koning de een of andere oorkonde den volke toestuurde.

Gedurende een menigte van jaren was er een soort van identiteitsproces ontstaan
tussen de woorden die de Koning hem toevertrouwde en zijn gevoel van eigenwaarde.
Soms begreep hij het zelf niet helemaal goed wanneer de Koning hem iets vertelde
of hij tijdens het schrijven het wel zo verwoordde zoals de Koning het bedoeld had.

Hij was van de Koning gaan houden alsof het zijn eigen vader was.
Natuurlijk bezigde hij de conversatie tussen hem en de koning wél met de nodige eerbied.

Ook had de koning hem geleerd dat hij van tijd tot tijd moest wachten
om niet overijld elke boodschap de wereld in te sturen.
Het Koninkrijk van Zijne majesteit was van zo geheel andere orde
dan de voorbij gegane dynastieën uit de onderwereld.

Machtige engelen behoorden tot de escorte voor de schrijvers in des Konings dienst.
Het begon tot de schrijver door te dringen dat de langste tijd van zijn dienst aan de
Koning er op zat en wachtte nog slechts op het signaal om hem Thuis te roepen.