God schudt ons 'veilige' nest

Voor een kind van God is het 'normaal' dat er steeds iets in ons leven voorvalt, dat we Hem dringend nodig hebben. Wanneer ik naar mijn eigen geriefelijke leventje kijk, dan vind ik niets prettiger, dat ik zowel voor korte- als zowel voor langere termijn mijn zaakjes goed geregeld heb. Ik heb er een bloedhekel aan wanneer ik met onverwachte situaties geconfronteerd wordt. Echter..... ik leer er aan te wennen, dat het hele leven soms een aaneenschakeling lijkt van steeds meer onvoorziene zaken. Het helpt me echter wel om steeds met al m'n sores naar de Bron te gaan.

God Zelf creëert geen vervelende situaties. Hij laat wel veel in ons leven toe met de bedoeling dat we Hem daar deelgenoot van maken. Elke keer ben ik tot het diepst van m'n ziel erover verwonderd, dat ik zo'n liefdevolle Heer mag dienen, Iemand die Zich persoonlijk bemoeit met situaties waar ik moeilijk mee om kan gaan. Het is écht waar, dat, zoals de bijbel dat noemt, de vrede van God alle verstand te boven gaat. Het spanningsveld ligt dikwijls ook daarin dat Hij ons wil leren, dat we onze onmacht delen met onze geliefden, met onze vrienden. Héél veel van ons leven speelt zich af in een sociale context. Geleidelijk aan heb ik wel geleerd om met veel wisselende situaties om te gaan. Echter, daar mankeert nog veel aan. En Hij vindt het nodig, dat ik steeds opnieuw leer om met m'n vraag naar hulp me tot die ander te richten.

Gods bemoeienis voltrekt zich het meest in de omgang met onze naasten, óók met sommigen die ons misschien minder sympathiek vinden. Dat is nou het gekke, in onze kwetsbare opstelling ontwikkelen we ons tot mensen die het 'goed' vinden om door anderen geholpen te worden. En dat is alleen maar goed voor de ontwikkeling van ons karakter. Hij glimlacht teder wanneer we deze les voor de zoveelste keer steeds weer opnieuw moeten leren. Ik ben er echt verwonderd over hoeveel geduld Hij met ons heeft.

Ik begrijp ook dat menigeen, die deze blog leest, denkt: "Waar heeft hij het over?" Tsja, onze Heer Jezus is iemand die het prettig vindt dat we al onze sores met Hem durven te delen. En dat we tegelijk ook erkentelijk zijn voor de hulp van onze naasten.