Wat komt "Boven" drijven.......

Vriendschappen tussen mensen die om elkaar geven is een kostbaar geschenk; ga er zorgvuldig mee om.

Wanneer je denkt dat je compleet bent in jezelf, vergeet het. Je zult altijd anderen nodig hebben.

Te min denken over jezelf is net zo goddeloos als trots, neerkijken op anderen.

Je stelt de Here Jezus teleur wanneer je je terug trekt in jezelf, gehuld in eindeloze zelfbeschuldigingen.

Er is niets meer bevrijdend dan om van jezelf aan te nemen dat je een zeer onvolmaakt persoon bent. En het is genade van God wanneer je daar ook hartelijk om kunt lachen.

Er is geen zuurder slag mensen dan hen die zich zelf vreselijk au sérieux nemen en hun omgeving steeds de maat nemen. Mocht je iets van die neiging bij jezelf waarnemen, bekeer je dan daarvan. God is lankmoedig en genadig en vergeeft al onze zonden om Jezus' wil.

Aanvaarding van jezelf als van anderen is een tere bloem die opgroeit in vruchtbare aarde. Je kunt er met verwondering naar kijken.

Mocht ooit het moment aanbreken dat je afscheid neemt van dit aardse leven, zal God je nooit vragen hoeveel je wel voor Hem gedaan hebt. Wat voor Hem geldt heeft te maken met je hartsgesteldheid.

Het is beter bij de HERE te schuilen dan op mensen te vertrouwen.

Afscheid nemen van mensen om wie je geeft is elke keer een beetje sterven.

Het vele werk dat je moet doen zal nooit minder worden. Misschien is de tijd aangebroken dat je een prioriteitenlijstje opmaakt wat écht belangrijk is.

Het alwetendheids-visioen is een fata morgana. Mensen zullen je niet bewonderen om wat je weet.

Sta af en toe stil bij de gedachte dat er zich menig maal een engel van God in je omgeving bevindt. Zij zijn onzichtbare helpers van mensen die God lief hebben.

Wanneer je met een bepaald probleem worstelt, probeer die situatie zorgvuldig te benoemen, al is het in je gedachten. En denk daar bij aan Jezus.

De dag van vandaag gaat ook weer voorbij. De dag van morgen lacht je toe als een onbeschreven blad.