In wie vind ik mijn identiteit?

Het hele leven bestaat uit veranderingsprocessen, zoals
baby - peuter - kleuter - schoolkind - tiener - adolescent -
jong volwassene - middelbare leeftijd - jonge ouderen en
senioren.
Gedurende de twaalf jaren dat ik gepensioneerd ben,
realiseer ik me dat 'ouder worden' in relatie staat tot minder
wordende energie.

G. en ik zijn vier maanden geleden verhuisd van Zeist naar Arnhem. De maanden die daaraan vooraf gingen werd het een hele klus om te verhuizen van twee honderd vierkante meter naar zeventig vierkante meter woonruimte. De helft van onze spullen ging naar de kringloop. Heel goed mogelijk is dit onze laatste verhuizing. Daar word ik niet weemoedig van.

In wie vind ik mijn identiteit?
Wanneer ik m'n zeven-en-zeventig jaar durende levensloop overzie, dan realiseer ik me dat ik - om in bijbelse termen me uit te drukken - voordat de wereld geschapen werd al bestemd was om 'kind van God' te worden. In m'n leven had ik een pré dat ik ouders had die God lief hadden.
Rond m'n twintigste levensjaar ging ik me echt realiseren dat m'n identiteit besloten lag in Wie Jezus Christus is. In Hem werd ik verzoend met God. Er bestond geen vijandsbeeld meer. Ik begon Hem hartstochtelijk lief te hebben. Wanneer ik in het Nieuwe Testament het zesde hoofdstuk uit de brief aan de Romeinen lees, dan wordt dit proces nader toegelicht.

Van nature ben ik altijd een heel nieuwsgierig jongetje geweest. En vanaf m'n tiende levensjaar ben ik altijd blijven nadenken over 'hoe' het in de hemel nu zou zijn. Ik was amper gepensioneerd en ik ging enkele jaren actief meewerken in de hospice-zorg. Dit leven op aarde is geen eindbestemming; echter wel een belangrijke doorgangsfase. Af en toe word ik overweldigd door geluksmomenten terwijl ik me realiseer dat ik een volgeling van Jezus ben.
De diepste zin van Zijn offer zal ik nooit helemaal begrijpen. Ik kan slechts dankbaar accepteren dat Hij dat voor mij heeft gedaan. Ik zoek steeds contact met mensen vanuit het verlangen om deze dingen met hen te communiceren.
Toen Jezus nog op aarde was, zei Hij - naar het evangelie uit Johannes -
'Dit nu is het eeuwige leven dat zij U kennen, de enige waarachtige God en Jezus Christus die Gij gezonden hebt'.

Vanmorgen, héél vroeg las ik in mijn dagboekje onder het kopje: "Een plaats van vastigheid" en naar aanleiding van de tekst: 'De HEER zal je voortdurend leiden":
"Je bent er geweest. Je bent aan de zanderige ondergrond van de vallei ontsnapt en beklimt nu de grote granieten uitstulping. Je hebt het lawaai de rug toegekeerd en zijn stem gezocht. Je bent uit de menigte gestapt en bent de Meester gevolgd toen Hij je op het kronkelige pad naar de top leidde.
Je Gids nodigt je uit om op een rotsblok boven de boomgrens te gaan zitten en met Hem te kijken naar de oude bergtoppen die nooit verslijten.
'Dat wat je nodig hebt staat al vast,' vertrouwt Hij je toe.
'Onthoud gewoon: "Je hoeft morgen nergens heen te gaan waar Ik nog niet ben geweest.
De waarheid zal nog steeds triomferen.
De overwinning is aan jou."
De heilige bergtop. Een plaats van vastigheid in een wereld van verandering.'

Uit 'Leven uit genade' van Max Lucado