"Uw ouden zullen dromen dromen"......

"Uw ouden zullen dromen dromen en uw jongelingen zullen gezichten zien..." In één van de laatste bijbelboeken van het oude testament zegt God dit tegen de profeet Joël. En wanneer tijdens de Pinksterdagen de heilige Geest wordt uitgestort, dan merkt Petrus op: "Wat hier gebeurt, is al lang geleden door de profeet Joël voorspeld: "God zal aan het einde van de tijd zijn Geest over alle mensen uitstorten. Uw zonen en dochters zullen Gods woorden spreken, jonge mannen zullen gezichten zien en oude mannen bijzondere dromen hebben."

2019 betekent voor mij het jaar van transitie.
Ik heb zelden zo'n hectische tijd meegemaakt als de laatste maanden. Vier maanden geleden kreeg het idee: "We willen echt gaan verhuizen naar een kleinere woning", steeds vastere vorm in ons leven. Een maand later had ik een een heel opmerkelijke droom. Ik wandelde (zweefde?) in de een of andere stadswijk en plots bevond ik me in een wijk met allemaal oranje daken, zoiets als zadeldaken. Ik zag deze woningen als het ware van boven af, als in een soort van helicopter-view.
Met een heel innig gevoel dacht ik: "O God, dat lijkt me verschrikkelijk leuk, wanneer we hier terecht zullen komen."

De helderheid van deze impressie bleef. Anderhalve week geleden vond onze verhuizing plaats naar de rand van een stadswijk van Arnhem-Noord: "Alteveer-Cranevelt". Laat dat nou het zelfde plaatje zijn zoals ik dat in die droom op een heel levendige manier van tevoren had gezien. Onze nieuwe woning bevindt zich op de 7e etage van het Oremusplein en elke keer wanneer ik over dat straatje loop en naar de huizengalerij van de overkant kijk, beleef ik deze droom weer opnieuw.
Vanaf de 7e etage zie ik die "intieme" stadswijk liggen, waar we onze dagelijkse boodschappen doen en bijna elke keer realiseer ik me: "Dat hebt U me laten zien, God, dank U wel !! En ik koppel er de gedachte aan vast: "Wat bent U toch een bijzondere God, dat U zich op zo'n manier aan ons mensen bekend maakt. We delen deze gevoelens samen, mijn vrouw en ik.

Hoogtevrees is voor mij een reële angst. Maar steeds wanneer ik me realiseer dat deze verhuizing deel uit maakt van Gods plan voor ons leven, overstijgt dat deze bange gevoelens. Vanaf ons 'veilige' balkon hebben we een fascinerend uitzicht op een van de mooiste plekjes van de stad. We wonen er vlak bij onze oudste dochter met haar gezin. Ik ervaar mezelf als een bevoorrecht persoon om op m'n oude dag zulk een opwindende tijd mee te mogen maken. Ik raak er niet over uitgedacht.