Leven bij "de andere oom Gerrit".....

Het lezen van de blogs van Aske maken veel herinneringen wakker. Ook ik heb krachtige herinneringen aan die unieke oom Gerrit, maar, wel een andere.
In het dialect uit de buurt waar ik vandaan kwam, was het ome Garriet.
Tussen m'n negentiende en een-en-twintigste levensjaar woonde ik bij ome Gerrit.
Ome Gerrit is z'n leven lang vrijgezel gebleven, wellicht mede door zijn bijzondere levenswijze. Hij wilde graag getrouwd zijn, maar dat is er nooit van gekomen.
Ome Gerrit had in Harderwijk aan de Smeepoortstraat 33 een kantoorboekhandel annex bibliotheek gekocht. In zijn wekelijkse bezigheden was hij bezorger van de Margriet en Donald Duck; honderden exemplaren.
Toen ik bij hem in de kost kwam, vijfenvijftig jaar geleden, kreeg ik een zakcentje en kost en inwoning en een leuke job in de winkel. Dan kon hij zelf al die Margrieten en Donald Ducken verkopen.
Ome Gerrit was zuinig, héél erg zuinig. Maar, niet gierig. Hij kwam uit een groot gezin van bakkers. Zijn achternaam was ook Bakker, net als die van m'n moeder en nog een paar andere ooms met dezelfde achternaam en ook allemaal bakker werden. Maar ome Gerrit wilde niet zo hard werken als z'n vader en broers.
Hij was een vrije vogel die veel van boeken hield en daarin z'n handeltje had.

In het kleine huisje aan de Smeepoortstraat achter de winkel was het achterkamertje waarin de potkachel stond. We gingen samen wel eens naar het nabij gelegen IJsselmeer om hout te zoeken voor de potkachel. Lekker voordelig.
We woonden vlak bij slager Phrommer. Op zaterdag, vlak voor sluitingstijd, ging ome Gerrit gauw even naar de slager voor de vleesrestjes die overgebleven waren bij het snijden van al die onsjes vlees. De slager wist dat hij zou komen en voor een paar centen was dat voor oom Gerrit een leuke transactie.

In de liefde heeft het nooit willen lukken. Maar dat is een heel ander chapiter.
Later, toen ik zelf getrouwd was en toentertijd in Arnhem woonde, kwam oom Gerrit een paar dagen bij ons logeren. Het ligt voor de hand, wanneer je bij iemand een paar dagen logeert, dat je een cadeautje meeneemt. Nou, oom Gerrit ook. Hij had een heuse chocoladereep meegenomen. Natuurlijk waren we blij met dat royale geschenk.

Ome Gerrit kwam uit de tijd dat de mensen in hun jeugd nog de crises van 1930 hadden meegemaakt. En dat heeft de levens van velen uit die tijd gevormd. Ik heb leuke herinneringen aan de man en ben nog steeds dankbaar dat ik die paar jaren bij hem in de kost was. Later hoorde ik dat hij, bij zijn overlijden, al z'n geld had nagelaten voor goede doelen.