Ik wil gekoesterd worden

Lieve God,

Het is al weer lang geleden, dat we elkaar ontmoet hebben.
Ik bedoel: dat we elkaar écht ontmoet hebben.
Zo tussendoor doe ik wel mijn dagelijkse gebedjes,
maar dat ik echt voor U mijn ziel heb blootgelegd, tsja, dat is heel lang geleden.
Maar nu wil ik graag met U praten God.
Eigenlijk wil ik, dat U iemand op m'n weg stuurt
die er de moeite en de tijd voor neemt om naar mij te luisteren.
Ik wil gekoesterd worden, o mijn God.
Het kind in mij wil dat iemand mij op de schoot neemt
en mij onvoorwaardelijk lief heeft.
Iemand die alles begrijpt van m'n woelige leven.

De wissels kunnen niet meer worden omgezet.
Ik proef zoveel veroordeling als ik andere mensen onder ogen kom.
En dan sla ik helemaal dicht.
U weet van die lange uren 's nachts dat ik de slaap niet kan vatten.
Dan lig ik maar te woelen in bed.
Dat lange, hopeloze leven, vliegt me soms zo aan, o mijn God.
U bent geest; U bent geen mens van vlees en bloed.
Ik wil zo graag iemand vast houden;
iemand die ik kan voelen;
iemand die mij bevestigt;
iemand die alles van me weet en desondanks onvoorwaardelijk van me houdt.

God, ik weet wel dat ik U het onmogelijke vraag.
Maar toch, U weet wel, U bent het Zelf uiteindelijk, Die mij geschapen hebt.
Ik betreur al die domme zonden en die misstappen die ik begaan heb.
Misschien zal ik later nog eens berouw tonen.
Maar nu voel ik me zo eenzaam en onbegrepen.
Kom mij tegemoet, o mijn God.
Geef mij een hart dat verlangt naar U.
Genees mij en geef mij een vlesen hart.
Wees mij genadig en help mij dat ik zal afzien van mijzelf
en maak het mogelijk dat ik met een oprecht hart mijn ziel aan U zal toevertrouwen.
Ik heb U weinig aan te bieden.
Geld heb al helemaal niet
en dat beetje opleiding dat ik genoten heb stelt ook al niet zoveel voor.
Ik kom tot U met lege handen.
Een verslagen hart zult Gij niet verstoten.