Weemoed in de mailbox

Strepen in mijn in- en uitgaande mailbox, langzaam worden het er meer en meer. De eerste streep zag ik toen ik ongeveer een maand lid was. Na het lid worden van Funky Fish had ik een tijdje niet meer op de site gekeken. Toen ik weer ging kijken, bleek ik mail gehad te hebben van M.. Het rare was dat er een streep door haar naam stond en ik haar niet terug kon mailen. Het duurde een tijdje voor ik doorhad wat aan de hand was: haar account bestond niet meer.

In de loop van de jaren verspreiden de strepen zich door mijn steeds uitdijende mailboxen als ‘the Nothing’ door de Neverending Story. Soms verdween iemand al snel na het sturen van een mailtje (als het door mij kwam: sorry !), andere keren viel het me pas jaren later op als ik door mijn oude mails heenkeek. Als ik nu terugkijk naar mijn eerste mailjaren zie ik dat er uit mijn eerste ‘mailjaar’ nog maar 6 mensen, waarvan 2 inmiddels getrouwd, over zijn op de site.

Bij het zien van al die doorgestreepte namen – of tegenwoordig alleen nog een enkele letter – bekruipt mij soms een weemoedig gevoel. Hoe zou het gaan met al die mensen waarmee ik ooit gemaild heb? (waaronder ik ook het bekende onbeantwoorde berichtje reken ) Zijn ze verhuisd, van baan veranderd, hebben ze iemand ontmoet of niet? Weten ze nog van mijn mails af?

Het merendeel van de mensen zou ik niet eens meer herkennen, en zij mij waarschijnlijk ook niet. Het is als mensen die je vaak in de trein ziet. Je kunt mensen best vaak zien en je pas veel later realiseren dat je iemand al lang niet meer gezien hebt en eigenlijk niets van ze weet, behalve misschien de in- of uitstaphalte.
Het verschil op Funky Fish is dat er nog een spoor van het contact is vastgelegd. Een klein stukje tekst in mijn mailbox, naast een doorgestreepte naam. Totdat mijn naam ook alleen nog een doorgestreepte R is in andermans mailbox…