De Vierde Man, De oorsprong

Nou huppelkut, das et eerste verstandige wat ik je heb horen zeggen.
Want je mag dan wel gestudeerd hebben maar kaas,
daar heb je weinig van gegeten....

Ja na mijn ''verbouwing'' van een bioscooptoilet,
en na et lezen van een krantenartikel.
Over dat jonge veteranen, zelfdestructief gedrag zouden hebben,
zoals overmatig drankgebruik drugsgebruik, agressief gedrag, vooral in et verkeer
Moeite met aanpassen, moeite met relaties, moeite met vertrouwen
And last but not least, moeite met autoriteit..!!!

Hmm schuldig, schuldig, schuldig, schuldig schuldig........ enz enz
Misschien wordt et eens tijd om hulp te zoeken
Want ja vertellen hoe et daar was, daar was ik nu wel klaar mee.
Klaar met die kant van de medaille die iedereen wilde horen
Maar die andere kant, die keerzijde, die schaduwzijde die inktzwarte zijde
Die kant die ik voor mezelf hield en gezworen had met die anderen drie broeders
Dit is van ons, dit gaat mee ons graf in

En zo geschiede, helaas bij drie van de vier, zoals jullie hebben kunnen lezen
De ogen bleven ons achtervolgen, en werden ook mij bijna fataal
Maar er was nog iets wat bij mij speelde,
God waarom..!!! Waarom moest een onschuldig kind sterven...??
Waarom moest ik dit mee maken, ik/we waren daar toch neutraal...
Weken later viel et kwartje

Dat salvo, die kogels waren voor mij, op ons gericht....
De spreekwoordelijke mokerslag, heb je die wel eens gevoeld..??
Zo die was binnen, iemand die ons niet kende, die alleen die blauwe baretten zag
Besloot dat ik/wij dood moesten igg geraakt moesten worden....
En die kinderen, gewoon bijkomende schade, onder et motto, ach et is oorlog
Wat ging er in et hoofd van die schutter om..?

WAAROM..?

Die vraag stel je jezelf vaak genoeg, dus waarom wij niet
Wraak we wilden wraak, en wraak hebben we genomen
Niet zoals zij/hij door ze als beesten af te schieten,
maar door ze te laten zien dat we nog leefden
(verder wijd ik hier nu bewust niet over uit)

Maar dan volgt die lange weg naar huis
Huis thuis is er wel, maar is niet te bereiken, de ervaringen hoe klein of hoe groot,
hebben wonden geslagen de ene wat dieper dan de ander
Internet staat in de kinderschoenen, en we gaan ieder onze eigen weg
Een weg vol valkuilen, hobbels en soms voor mijn gevoel vol landmijnen..
Maar we moeten door, vallen ja dat lukt aardig,
maar dat opstaan is voor velen moeilijk...
Zo moeilijk dat één voor één mijn makkers mij ontvallen
Zei kiezen voor een andere weg om aan de ogen te ontsnappen...

En ik, ik wordt tegen wil en dank de Vierde Man
Ik moet terug naar de oorsprong zegt een huppelkut...
Tja en dat is....................?
Een schietclub, heerlijk jezelf afsluiten,
maar ook de spreekwoordelijke goden verzoeken...
Darten, idem jezelf afsluiten om jezelf tot een topprestatie te drijven...

Dan moet ik terug naar de oorsprong, terug naar die camo broek, et avontuur tegemoet
Denemarken Zweden Noorwegen, weg van de wereld die me toch niet begrijpt
Rust Ruimte niemand om me heen...
Maar in gezelschap van drie nieuwe vrienden
Jack Daniëls Jim Beam en Johny Walker
Alleen en deze drie nieuwe ''vrienden'' is nou ook niet een bepaald succes te noemen maar et hielp een beetje...
Een paar weken per jaar voelde ik me best goed daar in de bossen
Maar ja dat is maar een paar weken per jaar..
dus de oplossing was terug naar et bos wat ik kende,
et Lunterse bos, daar waar ik als kind menig zomervakantie doorbracht,
Daar waar ik als tienjarig jochie dat salvo hoorde
Ja een militaire nachtoefening, zittend bij een kampvuur droomde ik weg...
Later als ik groot ben word ik ook soldaat, dan ben ik de held die de andere boze soldaten verjaag net als in de films die ik gezien had en de boeken die ik las
Reis door de nacht, hoe toepasselijk achteraf gezien...

Dat kleine jochie wist toen nog niet dat een zelfde salvo zijn leven zou veranderen
Dat salvo daar op die heuveltop dode niet allen dat kleine kind maar ook et kind in mij, slechts tien jaar later...
Twintig, dertig jaar later parkeer ik mijn auto bij et Bosbad, ik steek de weg over
en loop zonder enige sturing recht naar die plek waar ik dat salvo hoorde
Was hier de oorsprong..?
Werd ik hier geroepen om de strijd aan te gaan met et eeuwige kwaad in deze wereld..?!
Oké et is wat verandert, maar de meeste contouren komen over één...
Blindelings loop ik naar de plaats waar mijn tent stond, hier hing et volleybal net
hier aten we, hier was de vuurplaats...
Eindigt hier mijn reis door de nacht..? is dit et ochtendgloren..?

Ik besluit een wandelroute te volgen simpel van geel paaltje naar de volgende
Walk in the park zullen we maar zeggen.... Totdat
Ik krimp in één, dat stomme heuveltje lijkt wel verdacht veel op de heuveltop waar ik die kogels om mijn oren kreeg en dat onschuldige kind stierf..
Even kijken.... Nooit, nee ik herbeleefde alles opnieuw
Weg wegwezen en weer vlucht ik, vloekend op God die ik allang verlaten had,
en ondertussen wel meer vervloekt had dan ik ooit aanbeden had...
Rot op met je oorsprong..!!

En toch bleef et trekken dat bos in Lunteren
Keer op keer bezocht ik et, de plaats waar ik als kind voor mijn gevoel geroepen werd
En keer op keer kwam ik langs die plaats, nooit voor geen goud zou ik die kruisen
ik liep er gewoon langs...
Zou ik die oorsprong waar die huppelkut et over had ooit vinden..?


En toen kwam Funky Fish op mijn pad
Ja dit slaat inderdaad als een tang op een varken, maar is niet geheel onbelangrijk
Niet alleen hield ik hier een lieve vrouw aan over,
maar dit forum gaf mij een platform, en na de aanslagen op Charlie Hebdo
Werd er iets in mij wakker, de mogelijkheid om ''anoniem'' van me af te schrijven
Ik schreef "wat hebben wij verkeerd gedaan''
En dit gaf ruimte en na lang na te hebben gedacht schreef ik ''De Vierde Man''
De etterende wond begon te genezen, wonden geven littekens, en deze blijven natuurlijk gevoelig, maar geven ook rust, ze herinneren je aan iets uit et verleden

Funky Fish, leden, lezers bedankt...!!!

Maar de oorsprong, heb ik die gevonden..?
Voor de zoveelste keer sta ik bij die klote heuvel, stel je er niks bij voor,
zo hoog is deze niet maar et gaat om de doorgang,
voor de Vierde Man is deze angstaanjagend..!!
Oké kom maar op, wat doe je, vraagt mijn meissie,
ze weet dat deze plek beladen voor mij is, en ik denk, iets wat ik al jaren eerder had moeten doen...
En ik beklim et heuveltje, ik sta stil in de opening, even gaat mijn hand naar mijn heup, nee natuurlijk zit daar geen wapen,
en ik stap door de openingen en zie een kleine groene oase van rust..
Geen salvo geen kogels, en ik loop door et dalletje naar de volgende heuvel.
Weer door de opening en op die top heb ik mijn moment....

Ik ben niet alleen, ik voel een warme deken over me heen
De ogen kijken me weer aan, niet de stervende bange ogen,
maar de ogen die straalden vlak voor ze geraakt werd
Haar haren wapperen door de wind ik zie de zon op haar gezicht
Ik zie dat beeld wat ik jaren niet gezien heb
De glimlach van dat kleine kind, gedood door kogels die voor mij bedoeld waren...

Nu is et mij duidelijk waarom, hoe onschuldig ze ook was, dat ze stierf
daar op die dag, daar in dat door burgeroorlog verscheurde land...
Zonder haar leven, haar dood, de angstige blik in haar ogen toen ze stierf,
was er geen Vierde Man geweest die hoewel ''anoniem''

De wereld had verteld hoe wreed de mensheid kan zijn en hoe zinloos
een (burger)oorlog is....
Dit was dus de oorsprong, de oorsprong van De Vierde Man....


Dat kleine meissie gesnoeid als knop, zonder uit te kunnen bloeien tot een prachtige bloem

Eris semper in corde meo