Gelukzoeker

Een vast onderdeel van mijn zaterdag is het lezen van de krant. En het leukste gedeelte voor mij is de zaterdagbijlage. In deze bijlage ben ik een trouw volger van de belevenissen en wijsheden die David en Arjan elke week over de lezer uitstorten.

Er was een tijd dat ik mij zelf de opdracht gaf om het leven van mensen te ver-gelukkigen (als dat een woord is). Maar dat niet op de manier tot stand wist te brengen zoals ik voor ogen had. Ik deed een meditatiecursus en wilde mensen daarin onderwijzen, maar het paste niet bij mij.

Toch spreken de columns van David en Arjan mij zeer aan. Misschien is het de nostalgie naar een tijd waar ik in leefde met net zo'n doel voor ogen als zij hebben. Voor mensen zoals ik die graag geluk nastreven en daar handvatten in aangereikt krijgen lijkt het te mooi om waar te zijn.

En dat is het ook.

Ik begon deze blog te schrijven om jullie een korte uitleg te geven over wat ik in hun column had gelezen over "waar verlang je werkelijk naar?". Met daarin drie elementen om dat verlangen in te beschrijven namelijk - ervaring, groei en betekenis- om daar mee uiteindelijk geluk te verkrijgen.

Maar wat gebeurt er terwijl ik aan het schrijven ben, ik realiseer mij iets dat er in mijn leven gaande is waardoor ik niet achter deze filosofie kan gaan staan. Ik heb namelijk gemerkt dat ik het persoonlijk niet meer uit kennis wil halen van anderen of uit boeken om te groeien. De verhalen van anderen, zijn hun ervaringen, en gebeurden in hun leven. Mijn ervaringen zijn die van mij.

Maar hoe kan je je leven dan leiden jongen? Ik merk dat ik toch wel enige kennis volg, maar dan de kennis die mensen schrijven rond of met de bijbel te maken hebben. En dat betekent in mijn geval dan ook nog een dagelijkse overdenking van 'Bible in one Year' en een dagboek van Piet de Jong. En een dagrooster met bijbelgedeeltes. Dat is niet heel consequent ik weet het, na mijn eerdere stellingname tegen het verkrijgen van kennis via anderen.

De kennis die ik nu tot mij neem, gaat meer over hoe een christen te zijn en wat de bijbel vertelt over het leven van alledag. Dan gaat het mij vooral om korte stukjes. Geen heel boek over een bepaald onderwerp. Dat past op dit moment niet bij mij. Ik wil geen hele theorie over hoe het leven maakbaar kan worden. Dat kan ik niet onthouden. Ik wil dingen heel praktisch gelijk kunnen toepassen het liefst in hapklare brokken.

Het onderhouden van mijn geloof door te lezen, en te schrijven in mijn dagboek is mijn manier om te groeien. Groei die mij in beweging zet, soms heel langzaam, maar altijd vooruit. En groei waar elke dag in de ontmoeting met mensen, of de bemoediging van anderen, stukjes geluk zitten waar David en Arjan over spreken.

Ik realiseer mij dat mijn geluk zit in mijn geloof in God. Wanneer de Geest door mij gaat in wat ik schrijf of mooie gesprekken heb met mensen. Of als ik om mij heen kijk naar de rijkdom die ik heb, ieder dag weer. Het is juist het kleine dat zich afspeelt op een dag waardoor je God mag ervaren en dankbaar bent. Dat is geluk voor mij. Niets ingewikkelds volgens mij, alleen maar dicht bij Hem zijn. Overigens gaat mij dat de ene dag makkelijker af dan de andere.