Negentig

straks als ik negentig ben
dan weet ik
dat ik terug zal kijken
niet naar iedere dat ik viel
of tegen een muur opliep
niet naar iedere keer dat ik opstond
dat ik faalde
of iets niet lukte
nee enkel en alleen
naar iedere keer
dat ik niet in het diepe sprong
iedere keer
dat we wilden
maar niet probeerden
omdat ik dan nooit zal weten
of het ooit iets had kunnen worden
of de droom werkelijkheid had kunnen zijn
of het idee tot leven kon komen
of de kans ons geboden
had kunnen bestaan
ja straks
als ik negentig ben
kijk ik terug
en vraag ik me af
waarom ik niet net iets vaker
een aanloop nam
en in het diepe sprong