De Dienstweigeraar

Geïnspireerd door et blog van Carro, wat ik overigens een goed blog vind...

Vrijheid, we waren nu nog bezet geweest als alle geallieerden van toen,
dienst geweigerd hadden.
Oké we hadden dan ook niet al die begraafplaatsen gehad, maar nog meer massagraven, gevuld met de lichamen van Joden Zigeuners Roma verzetsstrijders homoseksuelen, en anderen die volgens Nazi Duitsland niet in hun perfecte Reich thuis hoorden

Oké das behoorlijk met de botte bijl een blog openen wat ik hier doe...
Maar wat weiger je als je dienst weigert...?
Als je weigert in dienst te gaan bij et ministerie van Defensie......
Defensie en dus niet Offensief
Verdediging en niet de aanval dus
Vaak verdedigen dienstweigeraars zich achter de beroemde woorden
Gij zult niet doden/doodslaan

Maar een militair doet meer dan dat, hoewel ons land een leger heeft,
heeft et maar weinig aanvalseenheden
Et beperkt zich dus tot defensie, en verder zijn wij (Nederland) dus lid van de Navo En de VN

Weer even terug naar Gij zult niet doden/doodslaan
Ja et is waar tijdens de diensttijd van toen leerde je schieten
zo ik ook, al had ik een voorsprong op sommige want ik kon al aardig schieten.... ieder zo zijn hobby
Maar wij leerden niet schieten om te doden, want doden leer je niet dat ervaar je tegen wil en dank...

Oké genoeg over de gewelddadige kant van de militair
Dienstplicht, dienen et dienen van je Vorst(in) je Land je eigen vrijheid
Militairen doen zoveel meer
Mijn eenheid heeft in de jaren dat de Balkanoorlog duurde,
meer dan een miljoen ton aan hulpgoederen voor de burgerbevolking van Bosnië vervoerd en uitgedeeld...
En ja dit gebeurde vaak genoeg terwijl wij onder vuur lagen cq werden genomen...
En ja dan moet je doen wat je geleerd is, jezelf en je collega's verdedigen
Als wij deze hulpgoederen niet vervoerd en geleverd hadden, waren er nog veel meer witte kruizen op de grafheuvels rond Sarajevo geplaatst....

Dienstbaar blij en trots ben ik op deze prestatie
Oké alles heeft een keerzijde, de verwerking van dit alles heeft wat jaren geduurd, maar het is zeker, hoe raar dit ook klinkt een verrijking van mijn leven geweest, ook mijn horizon werd verbreed

In 1995 stonden de dijken van de Tielerwaard Bommelerwaard en Culemborgerwaard op bezwijken een groot gedeelte van Nederland dreigde onder water te komen staan en een ander gedeelte stond al onder water...
En wie stonden er de dijk te verstevigen..?
Naast ondergetekende en vrijwilligers, juist de jongens van Defensie
Ja zelfs oud-collega's van me die net een maand terug waren uit Bosnië
Later toen de varkenspest uitbrak waren et ook weer de militairen die hielpen met ruimen....

Om een kort verhaal nog langer te maken
Een militair leert schieten maar leert nog meer, om dienstbaar en nederig te zijn...
Nederig, de minste durven zijn, zoals Jezus de voeten van zijn discipelen waste
Ik zal een leger vergelijken met et mes wat ik vaak draag tijdens mijn werk.
Een goed en nuttig stuk gereedschap, maar als je et gebruikt tegen iemand dan pas wordt et een wapen..!!!

Een dienstweigeraar die zich verschuild achter de woorden
Gij zult niet doden, hoe nobel dit streven ook is...
Weigert dus veel meer, hij weigert om dienstbaar te zijn, hij weigert om mensen in nood te helpen, hij weigert om iedereen die hij lief heeft te beschermen, hij weigert om zijn naaste die hij niet kent te beschermen
enz enz enz

Maar bovenal weigert hij datgene te beschermen wat ons allemaal zo lief is.......


ONZE VRIJHEID


En helaas, gezien et aantal witte kruizen of stenen op militaire begraafplaatsen is deze VRIJHEID zwaar bevochten, en is de prijs te hoog geweest....
Persoonlijk, ben ik dankbaar en nederig dat ik als dienstplichtig militair
Heb mogen bijdragen aan de vrede en veiligheid in Europa....

Uit dienstbaarheid geschreven..