Macht en onmacht van de media

Ik lees twee kranten.
De Telegraaf en het Nederlands Dagblad.
Groter tegenstelling is nauwelijks denkbaar.
De ene krant, uitgesproken "rechts"
- wat dat dan ook mag inhouden - ;
de andere krant, genuanceerd nieuws,
geredigeerd door redacteuren die ook het Grote Nieuws lezen.
Echt, twee werelden van verschil.

33 Jaar geleden woonden we in Amsterdam Oost
aan het Kastanjeplein, grenzend aan het Oosterpark.
In die tijd preekte ik af en toe in een van de pinkstergemeenten.
In het Oosterpark liep ik geruime tijd te mediteren
over een bijbeltekst van Paulus:
"Het uiterlijk van deze wereld is bezig te verdwijnen".
Het Oosterpark was het enigste stukje groen in de buurt.
Nadien kwam die bijbeltekst honderden keren terug in mijn gedachten.

Meestal heb ik binnen tien minuten de Telegraaf gelezen.
Snellezen, beter gezegd, koppen snellen.
De krant wordt 's morgens vroeg rond zes uur door de brievenbus geduwd.
Uitgebreide misdaadverslagen en nu, de verkiezingsraces
op weg naar de Tweede Kamer.
Samen met de dagelijkse nieuwsuitzendingen word ik
doordrenkt van nieuws.
Van een bevriende buurman krijg ik eens per week
het Nederlands Dagblad. Hij bewaart ze voor me.
Met een dik pak kranten loop ik in het begin van de week naar huis.
Gewapend met een schaar ben ik twee hele dagen "zoet"
met het Nederlands Dagblad.
De laatste krant is een verademing voor de geest.
Een krant met een hoog God-gehalte.
Eerst leg ik de kranten op numerieke volgorde van de dagen van de week.
Met m'n schaar knip ik daarna alles uit waarvan ik denk
dat het de moeite van lezen waard is.
Schreef ik een paar dagen geleden een blog "Over de grenzen van
nieuwsgierigheid", dan heeft dat ook alles met de krant te maken.

Wat is echt de moeite van het weten waard?
Nogmaals Paulus: "Het uiterlijk van deze wereld is bezig te verdwijnen".
De onzichtbare metafysische factor is,
dat er zich een Koninkrijk baan breekt,
onttrokken aan de ogen van de machthebbers van deze wereld.
Het lijkt nu nog een onzichtbaar koninkrijk.
Van Mozes lees je in de brief aan de Hebreeën: Als ziende de Onzienlijke.
Ik vind dat zo fascinerend, die parallelle wereld.
Laat ik zeggen, het ECHTE nieuws.
M'n hart gaat sneller kloppen, want ik weet,
dat het niet lang meer zal duren, dat de Koning komt.