Uil en vos: Van geluk gesproken

Van geluk gesproken

'Wat is geluk?' vraagt vos aan uil.
'Geluk? Daar zeg je wat.'
'Ja,' zegt vos, 'geluk, weet jij wat dat is en hoe je dat doet?'

Uil trekt rimpels tussen zijn ogen. Hij is even stil en zegt dan: 'kom vannacht, als het donker wordt naar de rand van het bos. Je weet wel bij de moskuil, die plek waar jij altijd op je buik ligt en ik op mijn rug.'
'Warm and cozy', lacht vos, 'dat las ik op een kaart in het boscafe en toen dacht ik aan de moskuil..
Weet je ik neem beukenbier mee!'
'En ik hazelnotentaart', zegt uil, 'ik ga zo even langs de boswinkel.'
'Yes,' schreeuwt vos, 'doen! lekker!'

En dan is het avond, de dag vertrekt naar de verte en neemt de zon mee. Samen kruipen ze achter de horizon. Het licht in het bos wordt zacht en beetje bij beetje roze en oranje. Het schijnt door de bomen. Langzaam wordt het donker.
Uil vliegt aan en strijkt neer in de moskuil. Even later komt vos aangerend en springt naast hem.
'Pas op mijn taart,' roept uil, 'mijn hazelnotentaart!'
'Haah,' roept vos, 'lekker!' Hij draait op zijn buik en wrijft zich in het mos.
'Ik wil een biertje!'
Hij haalt een grote kruik bier uit zijn rugzak en schenkt kommen vol, het schuimt over de rand. Ze nemen grote slokken. Vlokken schuim hangen in de snor van vos en aan de snavel van uil.
'Proost!' roepen ze en: 'op het geluk!!'
'Doe mij een stuk taart!'
'Wow'.

'Ergens is geluk een feestje. Soms voel ik het in mijn lijf. Hier in mijn buik,' zegt vos. Hij gaat op zijn rug liggen en wrijft met zijn poten over zijn buik. 'Dan is mijn lijf blij.'
'Geluk zit soms in mijn hoofd,' zegt uil. Hij tikt met zijn vleugel tegen zijn kop. 'Blij in mijn hoofd dat voelt...... zalig. Ja, dan ga ik glimlachen, met zo'n zalige grote smile. Dan ben ik vriendelijk en open.'
'Wat een lekker woord, zalig.' Vos neemt een slok bier en zegt '....zalig... ik proef het...zalig.'

'Nou,' zegt vos 'weet jij wat geluk is?'
'Ja,' zegt uil, 'Ik ben nu geluk.'
'...ik ben geluk....', zegt vos, 'zoals jij dat zegt. Kan je geluk zijn? Zodat er nix anders is dan geluk?'
'Ik lig hier,' zegt uil, 'jij bent er... we praten... drinken... de bomen en het mos...'
'Soms denk ik dan,' zegt vos, 'aan gister en morgen, volgende week en dan en ....'
'Ssssss' zegt uil, 'wij zijn nu. Doe maar geen zorgen voor de dag van morgen..'
Vos glimlacht, hij schenkt nog een beukenbiertje in.
'Een biertje dat is geluk,' roept hij.
Hij springt overeind gaat op zijn achterpoten staan en duikt dan weer in het mos.
'Mos, warm en cozy,' roept hij.
'Pas op die bier!!!'
'Hahaha.'

Ze liggen samen op het mos. Vos kauwt op een stuk hazelnotentaart.
'Van geluk gesproken,' zegt uil. 'Ken ik je het verhaal van Das?'
'Das?' zegt vos, 'da's lang geleden, hoe gaat het met haar?'
'Nou,' zegt uil, 'dat zal ik je vertellen. Das ging dus vaak naar de funkyfishvijver, dat weet je.'
'Ja, ja daar ging ik ook wel es heen en Das was er ook vaak. We hebben er wel samen achter het geluk aangejaagd, soms sloegen we de ene vis na de andere aan de haak. Leuk was het wel, maar gelukkig werden we daar meestal niet van.'
'Het gaat om de gouden vis,' zegt uil, 'die wilde iedereen vangen. Dat is een soort van geluksvis en als je die vangt heb je kans dat je een maatje gevangen hebt. Je moet trouwens wel heel veel geluk hebben om die gouden maatjesvis te vangen. En van Das weet ik dat ze al jaren naar die vijver ging en iedere x hoopte ze om die gouden vis te vangen. Maar mooi dat dat niet lukte. Ze had wel beet en ze had wel lol, maar geen geluk.'

'Maar,' zegt uil, 'laatst hoorde ik dat ze hem had gevangen. De gouden vis.'
'He,' roept vos? 'Das? De gouden vis? Vertel!'
'Eerst bier,' zegt uil, 'want dit is een geluksverhaal.'
Vos tapt bij, ze proosten en klinken en schuimen.
Ze kijken vrolijk alsof het verhaal nu al geluk meebrengt.

'Hij heet Tol,' zegt uil, 'de vis die ze ving. Het is een gouden vis en ze gaat er maatjes mee worden.'
'Wauw,' zegt vos. 'Das heeft een maatje gevangen? En hij heet Tol? Dat klinkt als een geluksverhaal.'
'Vandaag,' zegt uil, 'vandaag worden ze maatjes. Dan worden ze Das en Tol.'
'Wat een geluksverhaal,' zegt vos.
Hij zucht en gaat op zijn rug liggen en woelt met zijn lijf door het mos. Ik voel het hier. Hij wrijft weer over zijn buik.
Dan springt hij overeind en roept: 'Is er nog bier? Dan nemen we er een op!'
'Op geluk voor Das en Tol.
Proost!'