Ad en Vera; terug op Schiphol (39)

Daar zaten ze, samen in het vliegtuig van KLM/Air France, terug naar Amsterdam. Ze hadden een wervelende vakantie achter zich liggen en saampjes mijmerden ze nog even over de laatste dagen bij camperstop Messines en het romantische kuststadje Tavira.
Gewapend met een kaart van de omgeving fietsten ze in de omgeving van Sao Martolomeu de Messines en maakten wandelingen tussen de uitgestrekte beplantingen van kurk eikenbomen.
In Tavira bezochten ze samen een klassiek concert.
Het inchecken op het vliegveld van Portimao gaf verder geen problemen en nu verheugden ze zich om hun beide jongens en ouders weer te zien.

Veilig landden ze op Schiphol en na het afhalen van hun bagage werden ze in de aankomsthal opgewacht door hun beide jongens en hun gezamenlijke ouders.
De knullen vlogen op hen af: "Mama, mama, dag Ad, we hebben je gemist....".
Ad en Vera keken bijna gelijktijdig in de glunderende gezichten van pa en ma Westerhof en Ad's ouders.
"Hebben jullie het leuk gehad?"
"Je wilt het niet weten, zien we er niet bruin uit?"
Vera's jongste zoon bungelde nog om haar nek. Het was een vreugdevol weerzien.

Het zou nog best even wennen zijn om nu samen hun nieuwe leven op te pakken. Ze realiseerden zich het grote geluk om deel uit te maken van een hechte familie en veel vrienden die om hen gaven.
Maar bovenal waren ze samen verzekerd van Gods nabijheid, voor vandaag en voor al die weken, maanden en jaren die in het verschiet lagen. "Wat zou hen scheiden van de liefde van Christus"?