Ik zie er niet uit

- Actinische keratosen -

Vertelde ik in een blog van ruim een maand geleden, dat ik vijf keer naar de huisartsenpost moest om een verwijzing naar de dermatoloog rond te krijgen, dan mag ik nu "blij" zijn met het resultaat.
Actinische keratosen zijn plekjes op de huid die ontstaan door schade van zonlicht. Vooral mensen met blauwe ogen en blonde haren zijn daar extra gevoelig voor. Ik voldoe voor honderd procent aan deze voorwaarden.
Twee maal daags smeer ik m'n gezicht in met een crême die "edufix" heet.
Edufix behandelt ook huidbeschadigingen die nog niet met het blote oog te zien waren.

Inmiddels ben ik aardig van de ratten besnuffeld. Ik zie er niet uit.
M'n hele gezicht is vlekkerig en aan weerskanten van m'n neus worden vurig rode plekken zichtbaar met hier en daar een korstige huid.
Twintig maal per dag bekijk ik m'n gezicht in de spiegel. Het lijkt wel of ik getekend ben door melaatsheid. Ik durf me amper nog op straat te vertonen. Nog twee dagen volhouden om dat smeersel op m'n gezicht aan te brengen.

Vanaf donderdag heb ik een nieuw zalfje tot m'n beschkking onder de naam "fucidin" om dan een week te gebruiken en hiermee alle aangetaste delen van m'n gezicht in te smeren, Geleidelijk aan moet er dan een omslag komen ten goede.
Natuurlijk probeer ik het een en ander in een bijbels referentiekader te plaatsen, bijvoorbeeld, wanneer ik denk aan Naäman, die zich zeven maal liet onderdompelen in de Jordaan. Hij krijgt een huid terug als die van een kleine jongen, zeg maar, een pasgeboren baby.

En dan heb ik net nog wel een leuke foto op m'n funky fish profiel geplaatst.
Een paar dagen geleden heb ik ook m'n baardje maar afgeschoren omdat de waaier van aandoeningen zich ook naar beneden verplaatste.
Gelukkig dat de malheur niet in m'n ziel zit. Dat zou erger geweest zijn. Eigenlijk ben ik wel een erge ijdeltuit om zo op m'n gezicht gefixeerd te zijn. In het vervolg zal ik in de komende zomermaanden m'n gezicht beschermen met factor 30 van een zonnebrandcrème.

Elke donderdag ben ik werkzaam in een christelijk inloopcentrum waar tientallen bezoekers naar toe komen. Ik moet er me toe zetten om er toch maar "gewoon" naar toe te gaan.
Tot slot ben ik dankbaar voor alle goede medische zorg waarover we hier in Nederland beschikken. Ik ben niet zielig en ik sta in dienst van een wonderbare God. Het dienen van Hem is het mooiste wat me ooit in m'n leven is overkomen.