Al is et smorgens nog wat koud
en moeten sommigen van ons nog ruiten krabben,
et kan je toch niet ontgaan zijn dat et al weer langer licht blijft..
De sneeuwklokjes zijn verdwenen
de krokussen schieten als paddenstoelen uit de grond...
Et zonnetje schijnt de graafmachine schept de grond op de juiste plaats,
en ik sta er bij en kijk er naar, maar wel in de zon, heerlijk
De bomen die aangeplant zijn lopen uit
de ingezaaide dijklichamen kleuren groen
en de langs fietsende dames zeggen zo waar ook weer vriendelijk hallo (dat was ook wel anders met dat kl*te weer)
Heerlijk om weer terug aan et front te zijn,
ja letterlijk aan et front, een dijk verbetering
in de Nieuwe Hollandse waterlinie...
Alles wordt aangepakt een mooi stukje werk
Mijn witte ziektewet bekkie, heeft zo waar weer wat kleur gekregen de laatste dagen...
Om een kort verhaal nog langer te maken,
de lente komt er aan, sterker nog we zitten er midden in...
De schepping komt weer tot leven...
Helemaal geweldig toch zou je zeggen....
Nee..!!!
want met et werk is ook de oude gewoonte er weer ingeslopen,
dat ene moment weet je nog..?!
Ik rook weer helaas
Maar ik ben een sociale roker
Ik houd rekening met niet rokers,
zodat ze niet accijns vrij mee roken
Roken in de horeca
nee hoor geen probleem ik ga wel naar buiten,
willen de niet rokers dan wel binnen blijven...
En ik rook niet waar kinderen bij zijn
Maar ook in huis wordt niet gerookt,
nee dat doe ik braaf op et balkon,
mijn rookkamer een combinatie van frisse lucht en nicotine,
kopje koffie met een sigaretje
Maar waarom heeft dat koppeltje duiven besloten om juist in mijn plantenbak op mijn balkon een nest te maken en een ei te leggen..?
Nou heb ik et gevoel dat ik sta te roken op een kraamafdeling
Ik dacht dat de duif voor vrede stond en niet voor vervolging
Maar goed et is dus lente, tijd voor de volgende stoppoging
