Nog drieëntwintig nachtjes slapen.....

Het is een soort van plezierige hysterie.
Ruimschoots de helft van de mensen in Nederland, jezelf incluis, zijn met vakantie bezig. M'n oudste dochter en m'n oudste zoon met hun gezinnen zijn al met vakantie, Aanstaande zaterdag gaan onze overige drie kinderen met hun gezinnen op vakantie. En ikzelf..... moet nog drieëntwintig nachtjes slapen voordat mijn vrouw en ik op vakantie gaan.
We werken een hele lijst aan (plezierige) sociale verplichtingen af voordat we onszelf toestaan om ook de benen te nemen.

Ik ben al maanden bezig om elke mogelijke camperstandplaats in Spanje en Portugal aan te kruisen, die me wel wat lijken. Het moet natuurlijk niet te veel kosten. Daar ben je uiteraard Hollander voor. Maar....... je stelt anderzijds ook wel voorwaarden aan de accommodatie.
We hebben al besloten enkele tientallen boeken mee te nemen. Vakantie is natuurlijk ook een tijd dat je graag wilt werken aan je geestelijke opbouw, dus daarom kies je ook voor boeken die navenant zijn. Anderzijds wil je ook wel boeken die een beetje spannend en avontuurlijk zijn.

En in die weken die aan het vertrek vooraf gaan worstel je met je prioriteitenlijstje omtrent alle dingen die je nog af wilt werken voordat je met een "rustig" hart kunt vertrekken. M'n vrouw had gisteren al m'n bloeddruk opgenomen en die is flink aan de hoge kant. Dat noemt zij de stille moordenaar en dat zou kunnen duiden op stressfactoren.

En zo tellen we de nachtjes af. Ik merk aan mijn geliefde dat ze ook echt aan vakantie toe is. In onze planning willen we eigenlijk acht weken van het toneel verdwijnen en allemaal dingen doen die we leuk vinden. Je begrijpt dat die pré-tijd, die aan de vakantie vooraf gaat, eigenlijk best vermoeiend is. Ik vind het leuk dat ik een heuse summerblog heb kunnen verwoorden.