Wat is er met me aan de hand
Normaal is et niet zo moeilijk
Een idee een gedachte
Woorden herinneringen vormen zinnen
Een titel dient zich aan
Zinnen worden een verhaal
Maar nu niks helemaal blanco
Al dagen spoken er verhalen door mijn hoofd
Mijn hoofd stuurt mijn vingers aan
En deze gaan in een vloeiende beweging over et toetsenbord
Even lees ik terug
En ik lees een onsamenhangend verhaal
Nee das niks
Das de 3e keer al
Het lukt niet het leest niet en dat je zegt goh wat boeiend
Delete
De twijfel slaat toe
Waarom doe ik dit toch waarom zou ik nog schrijven
Ik ben tenslotte geen schrijver
Doe ik et voor mijn ego ik hou altijd vol dat ik dat niet heb
Maar daar ga je nu bijna aan twijfelen
Reacties altijd leuk om te krijgen
Je krijgt dan toch et gevoel dat je mensen bereikt
Dat jou woorden mensen raken
Laatst nog een flesje
Grappig dat je eigenlijk geen schrijver bent maar toch kan schrijven
Soms zet je me aan et denken soms zelfs ontroerend
En een ander zegt mooi dat je zo open kan zijn
Weer een ander je schrijft ontwapend
Echt heel leuk om te horen
Ik kom weer bij mijn positieven
Ja dat is et ik schrijf voor een ander
Of toch voor mezelf
ik weet et ff niet meer
Tjonge wat kunnen gedachten verwarrend zijn
Ja ik dacht even dat ik een writers block had
Maar dat kan niet als je geen schrijver bent
Iedereen twijfeld wel eens aan zich zelf toch
Ik ga maar eens nadenken over een volgend blog
Inspiratie genoeg
Nou nog op papier krijgen
De gedachten moeten weer woorden worden
Woorden weer zinnen
En zinnen een verhaal
Dan komt de titel vanzelf
Vandaag wordt et niks meer
