Alleen ?

Alleen zijn of alleen wezen
misschien zelfs alleen half wezen.
Soms voelt het als het laatste
een half wezen
en toch is het niet zo.
De afgelopen weken zijn we hier weer door een behoorlijke hectiek heen gehobbeld.
Het klusweekeinde waarover ik schreef in vorm van het elftal was ternauwernood afgelopen.
Ik geniet nog na van de resultaten.
Toch kwam daar als de bliksem een totaal onverwachtse knal.
Mijn zwager had een hartaanval gekregen.
Naderonderzoek wees uit dat hij maar liefst drie omleidingen moest laten leggen.
En korte week daarna lag hij in het ziekenhuis.
Dat is de tweede broer die na het overlijden van hun broer,
(mijn man) hiermee geconfronteerd wordt.
Door middel van de mobieltjes die iedereen tegenwoordig heeft hebben we allemaal mee geleefd voor en tijdens de operatie en de dagen erna.
De impact is behoorlijk, zeker binnen zijn gezin.
En ook in mijn koppel komt het behoorlijk binnen.

Alleen, tja, wij kregen geen waarschuwing. Het was ook niet het hart wat stokte. Niets had tegen kunnen houden de dood, die nacht. Nooit is er een concrete oorzaak vastgesteld.
Zo zeg ik dan wel eens een vastgelopen harde schijf.

Alleen, ja soms ben je dan ineens weer even heel alleen, en toch weet ik dat ik voor mijn zwagers en hun gezinnen zo dankbaar ben dat God hen tot nu toe gespaard heeft. Nu zijn ze nog samen, met hun gezin.

En ik, ik ben alleen, en toch weet ik dat ik nooit alleen ben, God is er bij, en daarom kan ik zo intens blij zijn dat zij samen nog een mogen wezen.

Ik en halfwezen samen een, God met ons.