Waarom ik mijn bord leeg eet (deel1)

Deel 1

Piep piep piep piep piep piep

Nee ik heb geen last van muizen
maar dit is het geluid wat op mij zoveel indruk heeft gemaakt
dat ik het na jaren nog steeds hoor
Het is me bijgebleven en zal denk ik nooit weggaan
Et is het geluid van een ouderwetse waterpomp
Het is nu zo'n 21 jaar geleden

Ik neem jullie nog verder mee terug de tijd in...

Ik weet nog dat ik als klein kind bij mijn opa en oma kwam
Ze woonden op een flat en ze hadden nog een voor en achterkamer
Grote mensen voor koffie drinken en de kinderen de kleinste dan in de achterkamer aan et spelen
En dan was daar et magische moment van jawel een glaasje prik en een bakje gemengde chips
Ik weet et nog goed een hard blauw bakje met naturel paprika chips pindaas
En een paar borrelnootjes

Tja als je dan een uurtje later gaat eten dan krijgt een klein jochie zoals ik soms zijn bord niet leeg en dat kon natuurlijk niet
Nee niet de woorden kom op zo word je nooit groot en sterk
maar de woorden jullie hebben de oorlog zeker niet meegemaakt
' bromde' opa dan...
De watte dacht ik toen nog maar dat leerde ik snel
De wonden vd oorlog waren nog vers toen te vers als je et mij vraagd en de wonden zijn er nog
Ik heb et mij opa en oma nooit kunnen vertellen dat ik een oorlog mee maakte
opa stierf een jaar later en oma 14 dagen voor ik terug kwam uit Bosnië
ik heb et mijn oma wel geschreven en heel de bejaardenflat waar ze zat heeft et gehoord van mijn oma

Dat brengt mij terug naar et piepen ja ik hoorde dat geluid daar in Bosnië
Nou had ik wel eens een waterpomp gezien en gebruikt (bij opa en oma op de volkstuin)
Nou heb ik in Bosnië veel gezien dingen die je eigenlijk niet moet zien
maar ja et leger kan je lichamelijk trainen en misschien tegenwoordig geestelijk voorbereiden maar geestelijk trainen ik denk van niet
Na een aantal weken\ raak je er wel aan gewend schoten ontploffingen bedreigingen van allerlei zijdes Moslims Kroaat Serviërs

Wat me bij is gebleven zijn de kinderen ze blijven kind tot dat je van ze de welbekende middelvinger krijgt
Tot een jaartje of 5 6 7 gingen ze nog wel
Ik had vaak wachtdienst aan de poort en altijd kinderen die riepen of vroegen hey mister you give me bonn bonn
Oftewel snoep

Et lijkt soms leuk maar na 12 uur gaat et ook wel eens vervelen
Maar altijd gaf ik wat weg over de slagboom
Op een avond was ik bijna door mijn snoep heen en er was net brood gebracht
komt er een meisje van 4 a 5 jaar aangelopen met een plastic fles
Niks geks want aan de overkant van de weg stond een huis met waterpomp
bijna heel het dorp kwam daar water halen
Ja ook dat is oorlog geen NUTS voorzieningen meer
Piep piep piep piep piep en de fles was vol
2 kilometer terug naar et dorp lopen maar eerst nog even om een snoepje vragen aan die blonde militair
Ze lacht en ik smelt maar geef haar de keuze of een reep gesmolten chocolade
of een brood( et mocht beide niet van hogerhand)
Lijkt gemeen maar toch
En ze koos voor et brood ze koos niet voor zich zelf maar voor haar familie
Tank joe brabbelt ze en wil weg gaan maar ik roep brown eyed girl terug en geef haar de reep en een blikje cola en een handvol sigaretten mee

Zo leer ik even een les pffff en dat van een kind van vier
En zo volgde er nog vele ontmoetingen tussen een stoere militair en een 4 jarig Bosnisch meisje
Tot de dag dat
Ze was net vertrokken en ze was net uit et zicht verdwenen
er werd geschoten op de weg die ze liep....
Dat was de laatste keer dat ik Brown eyed girl zag....

Advent kerst

Stille week Pasen

Nu herdenken en gedenken oorlog en bevrijding/vrede

Binnenkort deel 2