Boos

ik ben niet boos
omdat ik ziek ben geworden
en niets meer kan
want waarom zou ik boos zijn
of op wie
op de wereld
omdat die mij een plek geeft om te leven
om te zijn
om te leren en te groeien
om te lopen
en vooruit te komen
om lief te hebben
op de wereld
die mij vaste grond onder mijn voeten geeft
en een kans om te bestaan
een kans
mij gegeven
die ik dankbaar accepteer
op wie zou ik boos moeten zijn
op de ziekte zelf
die slechts doet wat hij
of zij moet doen
die niet weet wat leven is
wat ademen is
wat bestaan is
wat denken is
wat bevrijd zijn inhoudt
die niet weet
wat liefhebben is
ik kan niet boos zijn op mijn ziekte
want het doet slechts het enige wat het kan doen
ik ben niet boos op de mensen
want in hen leeft het goede
ik ben niet boos
of woedend
want het wel zijn
zou onterecht zijn
mijn woede
zou betekenen
dat ik het niet eens ben met hoe het is
als ik iemand moet aanwijzen
om het te hebben
om zo ziek te zijn
dan kan ik alleen naar de spiegel wijzen
ik ben niet boos
noch woedend
want door het ziek zijn
ben ik veranderd
heb ik mijn lichamelijke vrijheid
ingeruild voor geestelijke vrijheid
mijn lichaam is gebonden
aan pijn
en niets meer kunnen
mijn geest is vrij
niet voor even
maar voor eeuwig
ik heb mijn innerlijke kracht gevonden
en koester deze
want deze kracht
dit kleine stemmetje
dat langzaam is uitgegroeid tot geschreeuw
is de stem van overleven
van willen leven
zoals een leeuw in een kooi
verlangt te rennen op de steppe
om vrij en ongebonden te zijn
zo verlangt mijn ziel
te leven
zonder schroom
zonder in te houden
zonder te klagen
zonder te zeuren
volledig
met heel mijn hart
en ziel
want het leven
is het waard om voor te lijden
is het waard om voor te strijden
het leven heeft nooit beloofd makkelijk te zijn
maar het waard
zolang we liefde laten zegevieren
goed zijn omdat we dat willen
en aan elkaar denken in plaats van alleen aan onszelf
komt het allemaal goed
het ziek zijn
heeft mij in contact gebracht met mijzelf
heeft de liefde die in mij zat
laten oplaaien tot een waar inferno
de liefde voor de wereld
voor de sterren en maan
die ons 's nachts bijstaan
om de zon
die ons verwarmt met zijn liefde
om de wolken
die ons schaduw en verfrissende regen geven
om de natuur
waar wij een onderdeel van zijn
een deel van een geheel
om elkaar
en onze liefde voor elkaar
want die liefde
is als een schitterende diamant
zuiver en puur
oordeelt niet
heeft geen mening
wil slechts goed doen
en goed zijn
het gaat er niet om
hoeveel liefde jij krijgt
maar hoeveel je geeft
de wereld
en al haar bewoners verdienen die liefde
want liefde
haalt het mooiste in ons naar boven