Schoten in de nacht

Daar zit ik dan achter mijn toetsenbord..
Na te denken.
Schrijven is een uitlaatklep geworden.
Emoties leiden tot emotie. Net als laatst door een blog.
(on)gewenst genaamd.. Heel mooi Faith. Maar dat is een ander verhaal een andere emotie, misschien wel een ander blog..

Moet ik dit schrijven.? Kan ik dit schrijven.?

Moet ik dit delen.? Kan ik dit delen.?

Wat zullen mensen denken.?

Mijn besluit staat vast, het moet er uit..!!!!!

Een nacht meer dan 20 jaar geleden een nacht die mijn leven voorgoed zou veranderen.

Ik zit aan de bar kijk mijn collega aan en zeg et was een mooie avond, Roger antwoordt hij..
(we hadden bardienst die avond)
Ik pak mijn doos met cd´s waar ik ondertussen een fles sterke drank in had verstopt.(drank buiten de bar was verboden)
Truste, truste. Ik loop naar de ´huisjes´ waar we in slapen pak mijn wapen uit mijn kast en vervolg mijn weg naar de boys..
Hai jonge.. daar zitten ze de boys bij een klein vuurtje,
(ook verboden trouwens)straks snap je waarom.
Hee jonge waarom heb je je wapen bij je..? Weet ik veel antwoord ik moet nog 14 dagen en dan mag ik naar huis, heb een onderbuikgevoel.. Ga bij et vuurtje zitten en deel de drank de fles gaat van mond tot mond.
Er volgen gesprekken over ons leven daar en thuis,
Thuis dat is een raar woord als je hier je Band of Brothers hebt..
Mijn gedachten dwalen af, er is iets, mijn intuitie zegt dat er iets niet klopt..?!
Mijn ogen knijp ik tot speetjes mijn oren maken overuren, daar is het geluid van schuivend ijzer over ijzer.
Vanaf dat moment lijkt alles in slow motion te gaan.
Dekking bijt ik ze toe, iemand schopt het vuur uit, een kort salvo van 3 a 4 schoten volgt.
F*ck nog 14 dagen denk ik, laat me op 1 knie vallen breng mijn wapen omhoog richt op de plek waar ik het mondingsvuur zag en haal de trekker 3x over..
Stilte een hele angstige lange stilte volgt..
De adrenaline pompt door ons/mijn lijf..
Hee fluiserd iemand..
Iedereen oke..? 4x yep..
Een kort gesprek volgt wat was dat.? Das nou de reden dat open vuur verboden is..L*L Misschien een afrekening/executie, of een dronken local (dat gebeurde wel vaker)
En nu vraagt iemand..? En nu niks..!
(Ik sla hier bewust een stuk over van het gesprek dat volgt)

Volgende morgen zitten we aan de koffie het nieuwe local barmeisje is wat stiller dan anders..
..... wat is er.?
Haar ogen glimmen.. ze vecht tegen de tranen..
Een diepe zucht en ze antwoord mijn oom is vannacht gedood hier vlak achter de compoundt..!!
Wat.?!!! Nee.!!

Ik heb het gevoel of ik een stomp in mijn maag krijg, of 2 handen mijn hart fijn knijpen mijn benen willen niet meer.Ik snak naar adem..Ik wil hier weg..!!!

Waarschijnlijk executie zegt ze.. Ik kan niet meer ik zeg sorry en ze denkt dat ik haar condoleer..
Dank je zegt ze nog..
Ik moet hier weg en loop naar buiten, daar gekomen houden mijn benen het niet meer ik plof ergens op een stoel en 2 van de boy´s staan bij me..

Toch een executie zegt er 1
Zou je denken zegt de ander..?!
Wat als..? Denk ik maar..
Wat als, zeggen ze..?

Ik heb het haar nooit durven zeggen dat wij daar zaten of wat er gebeurd is die nacht..

Ik heb veel gesprekken met hulpverleners gehad dat heeft geholpen...
Heb een paar mensen dit na jaren eens vertelt ook dat hielp...

Maar de vraag die me bezig houd blijft...

Wat heb ik gedaan..? Wat als..? Heb ik..?