Hol in de kop..

Hoe gaat het va? Ja met mij gaat het goed, ik ben gezond alleen, tja ik wordt hol in de kop.
Zo begonnen de gesprekjes met va, mijn schoonvader een jaar of twee drie geleden.
Hol im kopfe zouden ze in het Duits zeggen, en ja hij heeft jaren in Duitsland gewoon. Een groot deel van zijn jeugd, voor de tweede wereld oorlog. In de jaren dertig werd mijn schoonvader geboren. Zijn vader zocht werk, in de crisis jaren, en uiteindelijk vond hij dat, in Duitsland. Daar ontmoette hij ook zijn vrouw, en uit dat huwelijk werd mijn schoonvader geboren.
Vandaar ook zijn uitspraak, ik wordt hol in de kop.
Na het overlijden van mijn schoonmoeder kwamen de milde karakter trekken naar boven. Zijn vriendelijkheid zonder oordelen. Al de positieve karakter trekken sierden hem. Een van de eerste treffende dingen die hij mij na het overlijden zei was, meisje, ik heb het onderschat. En ik wist waar "het" voor stond; het overlijden van je partner.
Een regel maakte alle tekortkomingen uit een heel leven goed. Ik kreeg erkenning in mijn missen, bevestiging. Hij was toen beslist niet hol im kopfe.
Hij leefde verder. Kreeg een vriendin, niet om mee te trouwen, maar gewoon om de wederzijdse genegenheid. Oprechte steun en goede vriendschap vond hij in iemand die zijn geboortetaal sprak.
Langzaam maar zeker wist hij, mijn schoonvader, ik wordt hol im kopfe. Zijn vader kreeg het ook ooit eens. Hij wist wat er daarvan de gevolgen zouden zijn.
Hij heeft die wetenschap in zijn goede tijden zich heel goed gerealiseerd.
Deze week is het zover gekomen. Er kwam een plaatsje vrij. Een kamer met douche toilet en een piepklein keukenblokje.
Mijn zwager en schoonzus hadden al langer vinger aan de pols. Opa is inmiddels zo hol im kopfe dat het noodzakelijk is dag hij niet meer alleen in een huis woont.
Binnen vijf dagen is alles geregeld. Zakelijk gezien, en emotioneel was men er al lang mee bezig. Opa zelf stemde na een emotioneel gesprek ook in. Hij wist eigenlijk al ver voor deze tijd dat dit zou gaan gebeuren.
Verdriet is er, bij hem en bij zijn kinderen, en aangetrouwden.
Vannacht slaap hij er voor het eerst.
Ik bid, dat hij morgen bij het ontwaken hol im kopfe mag zijn. want meestal is hij in de morgen nog helder van geest.
Een ding weet ik zeker, onze Hemelse Vader is bij hem, Hij zal hem bij staan in heldere momenten met verdriet.
In de hol im kopf tijd geniet hij, dat weet ik zeker.
Een mopperpot is het nooit geworden.

God met ons, waar en hoe dan ook.