Charme offensief bij de buurvrouw

M'n vrouw heeft vandaag een vrije dag genomen.
Ze verheugt zich er op om deze morgen heerlijk rond te struinen
op de markt.
Ik doe de boodschappen wat betreft ons levensonderhoud.
Niet vergeten om een bos bloemen voor haar mee te nemen.
We wonen in een huizenblok van allemaal kleine straatjes
en na 135 meter rij ik de grote weg op, onderweg naar de supermarkt.

Op de hoek van een van die andere straatjes zag ik een buurvrouw
druk bezig haar tuin te wieden.
In de achterliggende dagen had ik al meerdere keren opgemerkt
dat haar tuin d'r zo geweldig bij lag.
Veel bloeiende tulpen; echt schitterend.
Een groot aantal jaren geleden had ik haar al eens opgezocht,
toen haar man nog leefde die ernstig ziek was.
Overigens had ik er wel een gewoonte van gemaakt
haar op straat altijd even te groeten, maar een praatje..... ??
Ik reed de grote weg op en dacht er aan:
"Maak met haar eens een praatje."
Inmiddels was ik al weer vijftig meter verder gefietst.
De gedachte herhaalde zich.
Nou ben ik echt niet zo'n flinkerd om dagelijks praatjes met de buren
te maken die ik spontaan tegen 't lijf loop. Integendeel.
Op mijn manier heb ik altijd haast, haast.....

Nu draaide ik echter m'n fiets om.
Wanneer ik het nu niet deed zou ze wellicht bij m'n terugkeer
al weer in huis zijn verdwenen.
Vlak naast haar bracht ik m'n fiets tot stilstand
en complimenteerde haar uitvoerig over haar schitterende bloementuin.
We kregen het over de plaatselijke groenvoorziening die nog al te
wensen over liet. Ik informeerde haar over de kruidenpluktuin,
die 185 meter verder lag naast de weilanden, en,
dat m'n vrouw die exploiteerde, en, wanneer ze dat leuk vond,
dat ze daar gratis haar kruiden kon plukken.
Ze wist dat blijkbaar nog niet.
In een tijdsbestek van plusminus twee-en-een-halve minuut
hadden we al heel wat uitgewisseld en nam ik vriendelijk afscheid van haar.

Met een goed gevoel vervolgde ik m'n weg naar de supermatkt.
Eerst naar de ene, bij Nederlands grootgrutter, Albert Heyn,
die ook bloemen verkocht en vervolgens de andere supermarkt
waar de boodschappen goedkoper zijn.
Uiteraard had m'n vrouw mij een boodschappenlijstje meegegeven.
Op de terugweg was buurvrouw nog ijverig het onkruid aan het
verwijderen en ongemerkt fietste ik op een paar meter afstand
langs haar heen.
Thuisgekomen zette ik de twee bossen bloemen zorgvuldig op een vaas
en pakte de overige boodschappen uit.
Ik keek nog even in m'n boekenkast op zoek naar een boek van Bill Hybels:
"Maak eens een praatje............ en vertrouw op de leiding van de heilige Geest".
En de ondertitel luidt: Hoe de Heer je kan gebruiken om mensen naar zich
toe te trekken; 294 bladzijden verkrijgbaar bij de betere boekhandel.