Triest

Sinds kort ben ik uitgeleend naar een andere afdeling binnen het verpleeghuis.

Wat mij op deze afdeling opvalt is dat wanneer de mensen een paar keer bellen in de nacht (vaak alleen maar om de tijd te vragen) dat ze dan zich blijven excuseren dat ze zo vaak bellen. Zelf vind ik het wel meevallen. Soms heb je het gevoel uren geslapen te hebben en dan blijken het er maar 2 te zijn. Als je dan geen tijd kan zien dan zou je zo op kunnen staan. Deze mensen kunnen dat niet meer.
Een mevrouw noemde zichzelf stout omdat ze een paar keer belde omdat ze niet kon slapen. Ik zei dat kinderen stout zijn, oh dus ik ben een oudwief ja zei ik en die is lief. Ik werd gelijk plat geknuffeld. Er zijn collega's die bij elk belletje lopen te zuchten en steunen en dit ook laten merken of op de mensen gaan mopperen. Ik vind dat niet kunnen. Ze zijn van ons afhankelijk en als je je dan ook nog bezwaard moet gaan voelen omdat je belt...
Ook worden bij mensen die kennelijk te vaak bellen de bel eruit getrokken. (Er zitten stekkertjes in de muur die op het piepersysteem aangesloten zijn) vanavond trof ik iemand doodsbang aan, ze had gebeld maar er werd niet gereageerd. Had de avonddienst de bel er uit getrokken.

Helaas is het amper te achter halen wie dit allemaal doen. Ik vind het heel verdrietig. Als het je te veel is, zoek dan ander werk....
Deze afdeling moet een pilot gaan worden voor belevingsgerichte zorg... Ik denk dat ze dan een paar collega's eerst moeten bijspijkeren...