Praten, héél veel praten ......

Eigenlijk is communicatie een grondwoord
dat alle levensgebieden met elkaar verbindt.
Communicatie tussen de mensen onderling;
communicatie tussen God (Jezus) en jou.
Praten met je ouders;
praten met je vriend(in);
praten met jouw man/vrouw;
praten met je familie;
praten met je buren;
praten met je werkgever/collegaas.
En zo zou ik nog wel een poosje verder kunnen gaan.
Eigenlijk valt of staat alles met goede communicatie.
Makkelijker gezegd dan gedaan.
Het instrumentarium voor goede communicatie heeft zoveel facetten
wat uiteindelijk bepalend is hoe je bij de ander over komt
en hoe die ander bij jou overkomt.
Heel recent gingen m'n vrouw en ik samen een maand lang
met onze kleine camper trekken door Europa.
Dat hield ook in dat we non-stop zo'n zevenhonderd uren
op elkaars lip zaten. Een enkele keer was de sfeer wel eens gespannen,
dat de communicatie bemoeilijkte.
Echter onwelkome spanningen zijn nu eenmaal een onderdeel van veel
vormen van communicatie.
Voor het allergrootste deel hebben we intens genoten van de schitterende
natuur en van de omgang met elkaar.
Een enkele keer haalden we de zotste capriolen uit die ik hier niet ga vertellen.
Voor een groot deel - dank zij m'n vrouw - werd er in ons gezin héél veel
gepraat over van alles en nog wat.
Op religieus gebied hebben we de kinderen nooit wetten opgelegd.
En toch is bij een elk van hen de vonk overgeslagen.
Als ouders hebben wij er altijd oprecht naar gestreefd ons leven met God
vóór te leven.

Gelovig leven houdt ook in, communiceren met God.
Ook hier moet communicatie van twee kanten komen.
Wanneer je nog nooit geleerd hebt om naar God te luisteren,
dan is het ook moeilijk om tegen Hem te praten.
Ikzelf vind dikwijls steun bij een "woordloze" communicatie.
Soms, wanneer ik 's avonds naar bed ga en nog even rechtop
in de kussens zit, evalueer ik de dag, denk aan verschillende mensen
die ik tijdens die dag ontmoet heb; kom innerlijk tot rust
en in mijn gedachten "praat" ik gelijktijdig met God.
De mensen aan wie ik denk breng ik woordloos via mijn gedachten
onder Zijn aandacht.
Wist je wel, dat het allergrootste deel van communicatie tussen mensen
onderling non-verbaal is? Dus, laten we het begrip niet onnodig moeilijk maken.
Alleen al het feit, dat je er bent, houdt in dat je voortdurend signalen uitzendt
naar jouw omgeving en de mensen in jouw omgeving reageren
met (non-verbale?) communicatie naar jou toe.

Deze week fietste ik met één van m'n kleindochters.
Ze is acht jaar oud en een paar maanden geleden kreeg ze van haar pappa
een tablet (of tabblad.... of hoe het ook maar "gespeld" moet worden) cadeau.
Daarop vind je heel veel wat voor kinderen heel erg boeiend en soms leerzaam
kan zijn. Maar ook dingen, die voor kleine kinderogen minder geschikt zijn.
Ze had gezien dat een man en een vrouw onder de dekens sex hadden.
Het speelde zich af ónder de dekens. Dat had ze gezien op haar tablet.
Ik voelde me vereerd met zoveel vertrouwen.
Wanneer één van onze kleinkinderen dat aangeven, vinden we het
belangrijk om als opa en oma met hen over "sex" te praten. M'n vrouw gaat
dat wat gemakkelijker en natuurlijker af dan ik. Ik bevind me eigenlijk nog een
beetje in de leerschool als m'n kleindochter zo'n onderwerp aansnijdt.
Ondertussen fietsten we heel relaxed door de bossen, getooid in prachtige
herfstkleuren.

Ik ga deze dingen ook met m'n Heer bespreken.
Met m'n vrouw heb ik hier al over gecommuniceerd.
We zijn verantwoordelijk voor elkaar en dat geldt in het bijzonder onze tien
kleinkinderen die in een andere tijd opgroeien als mijn vrouw en ik.
Uiteindelijk staat er ook nog in de bijbel dat, waar het jonge kinderen betreft,
hun engelen voortdurend het aangezicht van hun hemelse Vader zien.
God en de engelen communiceren onderling heel veel met elkaar.
Hij verwacht van ons hetzelfde.
Wanneer je met "zware geheimen" worstelt, dan moet je ze wel naar
de oppervlakte brengen. Zo waarlijk, helpe je God Almachtig !!