Overnachten op straat

Hoe werkelijkheid de fantasie beetpakt

Ik kan mijn flat niet in. De sleutel van de toegangsportiek doet niet wat hij normaal doet: deuren openen. Gelukkig zijn buren uit het portiek behulpzaam.
Maar! vanavond vertelgenootschap. 12 uur thuis. Ik moet op straat slapen.

Ik deel het sleutelprobleem met de vertellers en fantaseer over mijn slaapplek. Onder de treurbeuk in het park. Mijn oude slaapzak die altijd klaarligt, als het weer zover is.

De volgende dag fiets ik door het park. Daar is de treurbeuk. Ik duw de takken opzij. Kruip naar binnen en daar ligt hij: mijn slaapzak! De slaapzak uit mijn fantasie! De retroprint zo herkenbaar! De bodem bedekt met mos. Overhangende takken. De gefantaseerde slaapplaats!

Dit kan ik niet zomaar laten voor wat het is.
Hier pakt werkelijkheid de fantasie beet.
Ik kan niet om deze uitdaging heen.

Vannacht als het diep en donker is, zal ik naar het park fietsen. Naar de treurbeuk. De takken opzij duwen. Mijn fiets tegen de stam parkeren. Een bed van mos maken . De retroprint slaapzak erover spreiden en erin kruipen.
Een avontuurlijk zwervergevoel zal me bevangen.
Mijn ogen dicht.
..slaap lekker parkwezens..