Al in september begint de ellende. Bij de kruidenier en drogisterij word je er al volop mee geconfronteerd. Ik weet dat het eigenlijk onzin is, het is gewoon een dag als elke andere en het maakt niet uit wat je doet. Je kan gewoon lekker doorgaan en net doen alsof je neus bloedt terwijl iedereen om je heen maar zo fake blij loopt te zijn.
September doe ik nog gewoon héél hard m'n best. Het kan ook nog want officieel is het gewoon nog zomer en ja, wie maakt zich dan nog druk om iets over een feest dat pas over drie maanden is. Maar toch vreet er iets aan me. Ik kan heel goed alleen zijn, dat weet ik heus ook wel.
Oktober wordt het al tragischer. Iedereen vraagt al af wat jij dan gaat doen. Het is niet: vier je het? Nee, ze vragen: bij wie vier je het? Wat nou versiering, wat nou blij. Ik zie het niet zo zitten eigenlijk en probeer het hele onderwerp te vermijden.
November is het ergste. Iedereen is maar bezig met wat hij of zij graag wil hebben. Het draait gewoon allemaal om hebben hebben hebben en krijgen krijgen krijgen. Het is volslagen idioot, waar maakt iedereen zich nou zo druk om? Maar toch begin ik het nu écht moeilijk te krijgen. Ik wil dan helemaal niet alleen zijn maar ook allemaal euforische mensen om me heen hebben, zelfs al zijn ze maar even blij.
Het staat weer voor de deur: cadeautjes krijgen en lekker snoepen. Over je bol geaaid worden en leuke mensen om je heen. Het ultieme feest!
Maar er zijn ook mensen die alleen zijn. Die helemaal niks krijgen, zelfs geen aai over hun bol, en gewoon helemaal niemand om zich heen hebben, zelfs geen chagrijnige huisgenoot die helemaal geen zin heeft in het feest. En dat zou gewoon niet mogen! Je mag niet alleen zijn!
Kijk, niemand maakt zich druk of je in januari alleen of eenzaam bent, of in februari en maart geen mens hebt gezien. April en mei is het ook niet erg om alleen te zijn, want dan begint toch de lente en leggen alle vogels een ei, dus wat nou zeuren over dat niemand je bezoekt! Juni, juli en augustus is het trouwens (hopelijk) te warm om mensen té dicht bij je te hebben dus hoezo vervelend dat je alleen bent. September hebben anderen het te druk, en oktober komt het even niet goed uit. In november heeft iedereen een herfstdip, dus hebben ze het net zo moeilijk als jij. Maar nu breekt de gekte los! Je bent eigenlijk niet goed snik als je nu nog alleen bent. En dat is zielig.
Ik ben er ook zo eentje. Ik kan er niks aan doen en ik kies er echt niet voor
Met Sinterklaas ben ik alleen. Ik voel me een beetje sneu.
Daarom, voor iedereen die net als ik alleen is met Sinterklaas, het gedicht: alleen is maar alleen:
Alleen, in mijn mooiste kleren wacht ik bij de deur
ik had er niet zo een zin in, maar ik ben niet een antisociale zeur
Dus wacht ik, want wie alleen is, voelt zich toch wat verloren,
ik sta hier op mijn mooist en ik hoop gauw wat te horen:
gebabbel van leuke visite en kindervoetjes in de gang
paardjes trippeltrippel trap en natuurlijk dat olijke gezang
ik kan goed tegen alleen zijn, maar niet met Sinterklaas
daarom blijf ik dus zo wachten, tevergeefs helaas
Dat de 5 december dag maar gauw voorbij mag zijn!
