Simon, Ik heb je wat te zeggen

Vijf-en-vijftig jaar geleden, ik was toen nog maar net een heel pril gelovige,
woonde ik een bijeenkomst bij in het plaatselijke dorpscafetaria,
waar de baptistenpredikant ds. G. van 't Wout voorging.
Ik ben nog altijd dankbaar voor m'n gereformeerde ouders,
die het goed vonden dat ik de grenzen van m'n geestelijke zoektocht
af en toe verlegde.
Ds. van 't Wout sprak over de gebeurtenissen in het huis van Simon de
farizeeër. Iemand met een beetje bijbelkennis weet wel wat zich daar voordeed.
Een niet zo goed bekend staande vrouw kwam ongevraagd Simons huis
binnenlopen, viel neer aan de voeten van Jezus, en, hield niet meer op te
huilen, waarschijnlijk alleen al bij de gedachte: 'Die Man weet alles van me...'
Simons gezicht sprak boekdelen.
Hij ergerde zich groen en geel en dacht bij zichzelf: Als deze man écht
de profeet van God is, dan zal Hij toch wel weten van wat soort allooi deze
vrouw is.

Ik overdrijf niet, wanneer ik zeg, dat ik tijdens m'n leven wel honderden
keren terug gedacht heb aan deze prediking.
Het hoofdthema was: 'Simon, Ik heb je wat te zeggen', toen hij bij Jezus door
de mand viel en de Heiland, de geheimenissen van z'n hart blootlegde.
Om Jezus te ontmoeten in het evangelie-verhaal
hoef je alleen maar de naam van Simon op te schuiven
en daarvoor in de plaats jouw, mijn eigen naam neer te zetten.
Tijdens alle mogelijke gebeurtenissen in steeds wisselende situaties
ontmoet Jezus ons, terwijl Hij alle tijd voor ons neemt, en fijntjes opmerkt:
'Ik heb je wat te zeggen'.

Ikzelf was ook honderden keren die farizeeër, die dacht dat hij beter was
dan de mensen uit z'n omgeving. Het ontbrak me aan de nodige zelfkennis
of ik wist niet beter, dat 'genade' een vanzelfsprekend voorrecht was.
Tot beschamens toe zocht Jezus me elke keer weer op
wanneer ik voor de zoveelste maal verdwaald was in mistige gebieden
of in situaties verkeerde wanneer ik bij herhaling de plank weer eens mis
had geslagen. 'Willem Anne, Ik heb je wat te zeggen'.

Om geen modderfiguur te slaan, reageerde Simon met: 'Zeg het Here....'

Na vele jaren ben ik er steeds meer achter gekomen,
dat het puur de goddelijke liefde van Jezus Zelf is,
die me steeds ontmoet in dat eenvoudige zinnetje:
'Ik heb je wat te zeggen'.
Op de koop neem ik het toe wanneer Hij ook de minder fraaie dingen
van m'n hart aan het licht brengt.
Ik wil niets liever dan om te groeien in de kennis van Hem, die me lief heeft.

Lucas 7:36-50