Je moet Hem blijven zoeken

"Elia, wat doe je hier?"
Aangekomen bij de berg Horeb, stelt God tot twee toe deze vraag aan Elia:
'Wat doe je hier?"
Veertig dagen, die er aan vooraf gingen, was Elia ten einde raad.
Hij verlangde te sterven.
Na een glorieus hoogtepunt in zijn leven,
werd hij getroffen door de bliksem van een heks,
waarna hem alle moed ontzonk en niet meer verder wilde leven.
In de woestijn ontmoet hem een engel die hem water en voedsel aanbied.
"Wat doe je hier?"
Misschien kun jij je in zijn situatie verplaatsen.
Je hebt in jouw leven ruimte gegeven aan desillusie en ontgoocheling.
'Wat doe ik hier nog?"
Wat heeft het leven nog zin voor mij?
Bij de berg Horeb aangekomen uit Elia tot twee maal toe zijn klachten naar God.
Wanneer je zijn verhaal leest, dan weet je
dat deze aanklachten gedurende veertig dagen door zijn ziel heeft gestormd.
"Waar was U dan God?"
Het indrukwekkende van dit verhaal vind ik,
dat God hem tijdens dit dieptepunt in z'n leven, tegemoet komt.
Eerst via een engel;
veertig dagen later heel persoonlijk op de berg van God.
Tegen jou wil ik zeggen:
Gooi het bijltje er niet bij neer.
Concentreer je op de levende God die nog een opdracht voor je heeft.
Zelfs meerdere opdrachten.
Het is Zijn verlangen dat jouw leven helemaal tot vervulling komt.
Wordt geen slachtoffer van jouw onstandigheden.
Wanneer Hij je tegemoet komt, dan maakt Hij jou geen verwijt.
Simpelweg vraagt Hij je:
"Hoe is dat nou zo gekomen, dat je het allemaal niet meer ziet zitten?"
Wanneer je Gods belangstelling voor jouw persoonlijke leven waarneemt,
vertel Hem dan ook gedetailleerd wat jou allemaal zo dwars heeft gezeten.
Niet dat Hij het niet zou weten - Hij is immers God -
maar Hij heeft er recht op om het uit jouw eigen mond te horen.
Wanneer je in een ontvankelijke gezindheid tot Hem komt,
dan zul je ook antwoorden krijgen.
Of, zoals in Romeinen acht staat,
dat God alle dingen doet medewerken ten goede
voor degenen die Hem lief hebben.