Groot Eter.... zo sta ik bij de meesten bekend. Maar als ik nu naar mezelf kijk, dan vind ik dat helemaal niet meer. M'n best doen om van deze naam af te komen heeft geen zin. Want vrienden blijven je toch graag herinneren aan die 'goede ouwe tijd'. Ook al zou ik een graat zijn, vrienden....blijven irritant
Maar hoe kwam ik aan die reputatie van groot eter?
Fase 1: De Broodfase
Op de basisschool en middelbare school at ik veel brood. Van m'n ouders, en zeker niet van m'n pa, kreeg ik ooit te horen dat ik te veel at. 's Ochtends 4 broodjes, rijkelijk belegd. 's Middags 6 broodjes, rijkelijk belegd. Dat is toch alweer 10 broodjes per dag. 's Avonds vechten met vader om het grootste stukje vlees. Helaas verloor ik die strijd altijd, m'n enige troost was altijd dat z'n goede overhemd onder de vetspetters zat.....Lekker voor hem! Nu was het in deze tijd niet zo heel erg om veel te eten, want ik zat nog in de groei (in goede zin).
Fase2: Studententijd
Knor pakketten....wie kent ze niet? Kip Siam, PotJanDorrie (Kip Tandori), Boboti (schrijf ik dat goed?) Gemaakt voor 2-3 personen. Ik vond ze gemaakt voor 1.5 persoon. Hele schalen Boboti naar binnen geschoven alsof het niets is. Waarom? Omdat het kan.
Ragout; makkelijk, snel, en lekker veel calorieen. Minimaal 6 pasteitjes anders was deze jongen niet te vrede over z'n maaltijd. Terwijl ik dit schrijf, word ik al misselijk van de woorden
Fase 2: Toetjesfase
Eetbare dingen delen met anderen was nooit m'n sterkste kant (bedankt pa). Toastjes op tafel en meneer smeerde alleen maar voor zichzelf. Chips op tafel en wie grabbelde als eerste m'n z'n kolenschoppen in het bakje? En het ging helemaal fout, toen toetjes werden verpakt in net te kleine hoeveelheden. Ken je die Mona dingen? Pudding...Mousse...Kwark.....hmmmmm......de topper was/is de kwarktaart toetjes van Mona met citroen smaak.
Sinds een paar jaar ben ik getrouwd. In het begin als ik met m'n vrouw boodschappen ging doen, moest ieder altijd z'n eigen toetje pakken, want we (en vooral ik) was te bang dat het niet genoeg zou zijn om m'n honger te stillen. Het slaat eigenlijk nergens op hoeveel een mens uit gewoonte kan eten. Je kan wel raden wat dit alles met m'n gewicht deed.
Fase 3: McDonalds
M'n vrouw werkt in het ziekenhuis vlakbij de McDonalds. Allebei beleven we geen plezier aan koken. Er is een periode geweest dat ik twee keer in de week met m'n vrouw naar de Mac ging. Niet alleen een menuutje, maar ook een extra burger. Waarom? Omdat ik het gewend ben. En natuurlijk kan een lekkere Flurry niet ontbreken. Onvoorstelbaar hoe snel de Mac via de andere kant weer naar buiten komt. Ook wel eens over verwonderd? Ohw ja... de weegschaal ging in deze periode kapot. Toeval?
Fase 4: Keiharde Klonten
Op een gegeven moment was de maat vol. Of beter gezegd, m'n maat niet meer verkrijgbaar bij de reguliere winkels. Tijd om actie te ondernemen. Hoe val ik af en hoe houd ik dit het langste vol? De meeste mensen denken gelijk aan een dieet, wat vaak resulteert in te weinig voedingsstoffen binnen krijgen. Ik ben gewoon normaal gaan eten.
1. 's ochtends 2 krackertjes met een glaasje vitamine.
2. Water om je honger gevoel te stillen.
2. 's middags max 4 broodjes (ok, ok, ok soms 5)
3. De kaartjes bij de AH bij de ingang met recepten zijn lekker en eenvoudig. Minder aardappelen, meer groente.
4. Doordeweeks niet snoepen.
5. In het weekend lekkernijen in schaaltjes doen ipv de zak vasthouden.
6. 3x sporten in de week.
Is dit lijnen? Nee gewoon, normaal doen. Het was even doorbijten, omdat m'n lichaam moest wennen aan normale hoeveelheden voeding. Op het sporten na, is het makkelijk vol houden. En .... ik kan weer terecht bij de WE
Waarom het kopje 'Keiharde Klonten'? Nou daar kom je wel achter als je de fase 'ik-eet-elke-ochtend-250 gram-magere kwark in gaat.
