Ik geloof in de heilige katholieke Kerk

Zó staat deze zinsnede aan het einde van de apostolische geloofsbelijdenis
verwoord in het boekje van Alister McGrath: 'Ik geloof'.
In mijn oude psalmboek van vroeger lees je:
Ik geloof een heilige algemene christelijke kerk.
De heilige katholieke kerk is, anders vertaald, de heilige algemene kerk.
In haar wezen is er maar één kerk, of, zoals je het ook kunt noemen:
één christelijke gemeente.

Vanmorgen was ik op bezoek bij een bejaarde rooms katholieke weduwe.
Toen haar man nog leefde, had ik die al enkele malen aan z'n ziekbed bezocht
en later was ik onder de indruk van de sfeervolle begrafenisdienst in de R.K.kerk.
Tijdens z'n leven had mijnheer heel veel iconen geschilderd.
Bij de enkele bezoekjes die ik bij hem bracht, maakte hij diepe indruk op me
met wat voor inzet hij z'n wereldomvattende gebeden verrichtte.
In de kontakten vervaagden de grenzen tussen rooms en protestants.

Enkele dagen voor z'n heengaan verlangde hij z'n Heer
met de Pasen te ontmoeten en op tweede paasdag stierf hij.
Hij was er helemaal klaar voor.
Tijdens m'n bezoekje aan de weduwe was er ook een r.k.diacones op bezoek.
Ze vertelde me hoe ze bij een aantal ouderen, die ze bezocht, ook met hen
de heilige communie vierde.
Ze liet me een geborduurd kleedje zien.
Daar legde ze een crucifix op; een kaarsje
en een goudkleurig doosje met de heilige hosties.
En dan ben je daar, zo met jouw eigen protestantse achtergrond,
en je realiseert je wat de eenheid in het geloof
tot uitdrukking probeert te brengen.

Tien, vijftien jaar geleden bezocht ik een oude zuster
uit onze geloofsgemeenschap.
In verband met haar bronchitis kon ze al een tijdje niet meer naar de kerk komen.
In alle eenvoud gebruikten we brood en wijn,
de symbolen van het heilig avondmaal.
God zij dank is de gemeenschap der heiligen niet aan tijd en plaats gebonden.