Blog
Herinneringen aan een goed huwelijk
Door datingsite- en communitylid
Willem-Anne
31-03-2011 08:42 | bekeken:
860 | funked:
0 | reacties:
0
WEDUWE
'In de wereld lijd je verdrukking.
Maar houdt goede moed,
Ik heb de wereld overwonnen'.
Hoeveel jaar was het nu al weer geleden,
dat Kees nog leefde?
Heb je lekker geslapen?
Je ziet er moe uit.
Voel je je wel goed?
Zul je op tijd terug zijn?
Als je eens wist hoeveel ik van je hou.
Nog steeds echoot zijn stem nog in haar hoofd.
Af en toe voert ze nog wel een gesprek met hem.
'Hoe zou jìj dat nou doen?
Was jij er nou maar om me te helpen.
Ik laat me niet op m'n kop zitten.
Je zult trots op me zijn.'
En soms is hij weer terug in je dromen.
Je hoort zijn geruststellende stem;
beleeft samen weer avonturen.
En als je aan de oppervlakte komt
vanuit de nevels van jouw dromen
voel je nog even naar z'n plek,
die plek van dat onbeslapen kussen;
sluit je nog heel even jouw ogen
om weer terug te gaan in de tijd.
Gelukkig heb je een fijne baan,
kinderen die van je houden.
Het gaat goed met hen op school.
Jouw kollegaas waarderen jou.
Vanuit de kerk heb je èchte vrienden.
Maar dat alles bij elkaar brengt Kees niet weer bij je terug.
Zal ze er ooit aan wennen?
Dikwijls voelt het nog zo onwerkelijk.
Ze had haar opstandige jaren gehad,
de nachten dat ze heel veel moest huilen
en min of meer bestraffend haar zelf voor hield
dat ze flink moest zijn.
Heel geleidelijk aan is ze haar status-quo gaan accepteren.
Af en toe praat ze nog wel met de kinderen
over de tijd dat papa er nog was.
Zijn portret prijkt op de vensterbank bij het raam.
'Jongen, waarom ging je toch bij mij vandaan?
Heb je het goed, daar boven?
Je moest eens weten hoeveel ik nog aan je denk.
Ik had vaker tegen je moeten zeggen dat ik zoveel van je hield.
Ik mis je nog zo.
Met Nettie gaat het goed.
Ze is zo flink op school.
Je zou haar nu eens moeten zien.
Af en toe vraagt ze nog naar jou.
Je zou zo trots zijn op jouw kleine meid.
Ik houd nog steeds van je, Kees......'
Ze kijkt op de wekker.
Al weer acht uur.
De kinderen moeten naar school.
Haar werk wacht haar weer.
En temidden van alle druk ervaart ze de nabijheid van haar Heer.