Blog
De 'zoveel' talen van gelovigen
Door datingsite- en communitylid
Willem-Anne
20-04-2010 08:31 | bekeken:
699 | funked:
0 | reacties:
1
Een bepaalde ijdelheid in m'n leven bestaat daaruit, dat ik me het liefst bevindt in gezelschap van personen, die in grote lijnen ongeveer hetzelfde denken en beleven als ik.
Met andere woorden, ik ervaar mezelf als maatstaf over hoe ik zou willen dat anderen zouden moeten denken en spreken.
Het wonder van Pinksteren bestaat daarin dat een ieder, vanuit zijn verscheidenheid van elke mogelijke culturele achtergrond, allemaal op dezelfde wijze hoort spreken over de grote daden van God. Zoiets kan alleen de heilige Geest tot stand brengen.
In kontakten met m'n mede-visjes kijk ik gauw even in welke kerkelijke rivier of viswater hij of zij zwemt. Ik voel me gauw in m'n gevoel van eigenwaarde bevestigd als dat overeenkomt met het mijne.
Wat heb ik nog veel te leren......
vooral in liefde en sympathie over andersdenkenden.
Wat ben ik zelf nog geneigd om te denken vanuit m'n eigen zo beperkte vooroordelen. Wat zal het de Geest van God dikwijls een verdriet doen wanneer ik mensen en andersgelovigen dikwijls onbewust en soms opzettelijk uit de weg ga. Wanneer ik - meestal nonverbaal - te kennen geef dat ik me niet wil verdiepen in hun 'eigenaardige' denkbeelden.
De laatste zes weken heb ik voor de tweede keer een dik boek, boordevol zendingsverhalen, uitgelezen.
Verhalen over vrouwelijke en mannelijke zendingsarbeiders
die zich elke moeite getroostten andere talen te leren om mensen vanuit andere talen en culturen het blijde nieuws over de Zoon van God te vertellen. En dat dikwijls met groot gevaar voor hun eigen leven. Met dappere en taaie volharding hielden ze stand en zagen de vrucht van hun arbeid.
Wat het zielenaantal betreft, wordt het christendom tot de grootste godsdienst gerekend. Er is een snedige gezegde, die luidt: 'Het is een christelijk werk om heidenen te bekeren en het is een heidens werk om christenen te bekeren'.
Opnieuw zullen we de Heer van de Oogst moeten vragen om onze harten boordevol te gieten met Zijn goddelijke liefde om wegen te vinden om in harmonie te communiceren met onze medegelovigen, ongeacht hun ideeën en opvattingen.
Dat kan alleen als de Geest van Pinksteren in onze harten is uitgestort.