Jehovah's getuigen aan de deur

Vanmorgen, zo rond 10.30 uur onderhoud ik m'n dagelijkse bezigheden in onze gemeenschappelijke funky fish vijver.
De deurbel gaat.
Sjonge, wie zou dat kunnen zijn?
In verband met de uitzendingen voor de televisie flitst het even door me heen: wees voorzichtig met verkopers aan de deur.
Ik trek de voordeur open en twee vriendelijke colporteurs van de Jehovah getuigen stoppen me een uitnodiging in de hand om één van hun bijeenkomsten te bezoeken.

Behalve m'n bezigheden op funky fish zijn er op het moment geen drukke werkzaamheden, die op me wachten.
Ik neem er de tijd voor dat de vriendelijke oude heer
- misschien is hij wel net zo oud als ikzelf - z'n verhaal kan afsteken.
Ik kijk in een paar vriendelijke ogen en tien minuten luisteren kan geen kwaad. Ik heb niet de minste behoefte om zijn gedachtengoed te bestrijden.
We komen uit op de wederkomst van Jezus Christus, waarbij ik opmerk: 'Voordat we ons gesprek gaan besluiten, krijgt u beiden van mij een boekje, wat ik zèlf over dit onderwerp
heb geschreven.'
Ik snel naar onze zolderkamer, haal twee boekjes tevoorschijn met de titel: 'De Bruidegom, zie, gaat uit Hem
tegemoet' en bij de deur aangekomen overhandig ik de boekjes aan de vriendelijke Jehovah-getuigen.

De oude heer wil als tegenprestatie mij een paar van zijn bladen aanbieden. Ik pareer dit: 'Ik wil ze best van u aannemen, maar of ik tot lezen toe kom, dat kan ik u niet
beloven'.
Hij voegt de bladen weer toe aan zijn eigen voorraad.
Op een prettige wijze nemen we afscheid van elkaar.

De scherpslijpers onder ons ontkennen de mogelijkheid dat Jehovah's getuigen behouden zouden kunnen worden.
God zij dank, hebben we een absoluut rechtvaardig God, en Hij alléén is een volmaakte kenner van harten.
Alle dingen zijn mogelijk bij God.